أَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ : مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِى طَاهِرٍ الدَّقَّاقُ بِبَغْدَادَ حَدَّثَنَا أَبُو الْحُسَيْنِ : أَحْمَدُ بْنُ عُثْمَانَ الأَدَمِىُّ إِمْلاَءً حَدَّثَنَا أَبُو قِلاَبَةَ حَدَّثَنَا مُعَلَّى بْنُ أَسَدٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ زِيَادٍ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ مُجَاهِدٍ عَنْ طَاوُسٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ : أَنَّ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- مَرَّ بِقَبْرَيْنِ فَقَالَ :« إِنَّهُمَا لَيُعَذَّبَانِ بِالنَّمِيمَةِ وَالْبَوْلِ ». وَأَخَذَ جَرِيدَةً رَطْبَةً فَشَقَّهَا بِاثْنَيْنِ ، وَجَعَلَ عَلَى كُلِّ قَبْرٍ وَاحِدَةً فَقَالَ :« لَعَلَّهُ أَنْ يُخَفَّفَ عَنْهُمَا مَا دَامَتَا رَطْبَتَيْنِ ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ فِى الصَّحِيحِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ يُوسُفَ عَنْ مُعَلَّى بْنِ أَسَدٍ وَأَخْرَجَهُ الْبُخَارِىُّ كَمَا مَضَى فِى كِتَابِ الطَّهَارَةِ.

Bize Bağdat’ta Ebû Abdullah Muhammed b. Ahmed b. Muhammed b. Ebî Tahir ed-Dekkak, ona imlâ yoluyla Ebû’l-Hüseyin Ahmed b. Osman el-Edemî, ona Ebû Kılâbe, ona Muallâ b. Esed, ona Abdulvâhid b. Ziyâd, ona el-A’meş, ona Mücahid, ona Tavus, ona da İbn Abbas rivayet etmiştir:
“Hz. Peygamber (sav) iki mezarın yanından geçiyordu, ‘Onlar, laf taşımak ve idrar yüzünden azap görüyorlar’ dedi. Sonra taze bir dal parçası aldı, onu ikiye kırdı, sonra da onları mezarların her birine dikti. Müteakıben de, ‘Bunlar taze kaldıkları sürece umulur ki onların azapları hafifletilir” dedi.”
Bunu Müslim Sahîh’inde Ahmed b. Yusuf vasıtasıyla Muallâ b. Esed'den tahric etmiştir. Kitabu’t-Tahâre bölümünde geçtiği üzere aynı hadisi Buhârî de tahric etmiştir.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Salât 4194, 5/75