وَأَخْبَرَنَا أَبُو الْحَسَنِ الْعَلَوِىُّ أَخْبَرَنَا أَبُو حَامِدِ بْنُ الشَّرْقِىِّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى غَيْرَ مَرَّةٍ حَدَّثَنَا أَبُو أَحْمَدَ الزُّبَيْرِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عَمْرَةَ عَنْ عَائِشَةَ عَنِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ :« كُسْرُ عَظْمِ الْمَيِّتِ كَكَسْرِهِ حَيًّا ».

Açıklama: Resûl-i Ekrem hadiste ölüye saygıyı ve onun vücuduna herhangi bir suretle zarar vermeyi yasaklamaktadır. O savaş esnasında öldürülen düşmanların ölülerine de zarar vermeyi ve organlarını kesmeyi yasaklamıştır. Otopsi vb. sebeplerle ölüye yapılacak müdahaleler ise bu kapsamın dışında anlaşılmalı fakat ölüyü takhir ve teşhir gibi unsurlardan uzak olmalıdır. Bunlar sağlam insana tedavi maksadıyla yapılan cerrahi müdahale gibidir. Aclûnî’nin bildirdiğine göre İbnü’l-Kattân hadisin sahih olduğunu söylemiş, İbn Dakik el-Îd ise Müslim’in şartına göre sahih olduğunu belirtmiştir. Elbânî ise hadisi zayıf olarak vasıflandırmıştır. Elbani, Daifü’l-Camii’s-sağir ve ziyadetühû, s. 608, No: 4170.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Cenâiz 7162, 7/451