حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ بْنُ مُسْلِمٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَمْرٍو أَبُو عَمْرٍو الأَوْزَاعِىُّ قَالَ حَدَّثَنِى الْوَلِيدُ بْنُ هِشَامٍ الْمُعَيْطِىُّ حَدَّثَهُ مَعْدَانُ بْنُ أَبِى طَلْحَةَ الْيَعْمَرِىُّ قَالَ لَقِيتُ ثَوْبَانَ فَقُلْتُ لَهُ حَدِّثْنِى حَدِيثًا عَسَى اللَّهُ أَنْ يَنْفَعَنِى بِهِ . قَالَ فَسَكَتَ ثُمَّ عُدْتُ فَقُلْتُ مِثْلَهَا فَسَكَتَ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَقَالَ لِى عَلَيْكَ بِالسُّجُودِ لِلَّهِ فَإِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « مَا مِنْ عَبْدٍ يَسْجُدُ لِلَّهِ سَجْدَةً إِلاَّ رَفَعَهُ اللَّهُ بِهَا دَرَجَةً وَحَطَّ عَنْهُ بِهَا خَطِيئَةً » .
قَالَ مَعْدَانُ ثُمَّ لَقِيتُ أَبَا الدَّرْدَاءِ فَسَأَلْتُهُ فَقَالَ مِثْلَ ذَلِكَ .

Bize Abdurrahman b. İbrahim, ona el-Velid b. Müslim, ona Abdurrahman b. Amr Ebu Amr el-Evzaî, ona el-Velid b. Hişâm el-Muaytî, ona da Ma’dan b. Ebî Talha el-Ya’merî şöyle anlatmış:

"Sevbân’a rastladım. Ona, 'Bana bir hadis rivayet et! Umarım Allah beni ondan yararlandırır' dedim. Sevbân sustu, sonra kendisine aynı sözü bir kez daha söyledim. Yine sustu. Aynı sözü üç kez tekrarlayınca bana şöyle dedi:
"Allah için çok secde etmelisin. Çünkü ben Rasûlullah’ın (sav) şöyle buyurduğunu işittim:

“Allah'a secde eden hiç bir kul yoktur ki, Allah onu secdesi vesilesiyle bir derece yükseltmesin ve ondan bir günahı düşürmesin.”

Ma'dân demiştir ki: "Sonra Ebû'd-Derdâ’ya rastladım. Ona da aynı dilekte bulundum. O da Sevbân’ın dediğinin aynısını söyledi.”

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 201, /231