حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا غُنْدَرٌ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ أَبِى جَمْرَةَ قَالَ سَمِعْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ سُئِلَ عَنْ مُتْعَةِ النِّسَاءِ فَرَخَّصَ فَقَالَ لَهُ مَوْلًى لَهُ إِنَّمَا ذَلِكَ فِى الْحَالِ الشَّدِيدِ وَفِى النِّسَاءِ قِلَّةٌ أَوْ نَحْوَهُ . فَقَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ نَعَمْ .

Bize Muhammed b. Beşşâr, ona Gunder, ona Şu'be, ona da Ebu Cemre şöyle demiştir:

"İbn Abbâs'a, mut'a nikâhı hakkında soruldu, o da buna ruhsat verdi. Bunun üzerine bir kölesi, İbn Abbâs'a 'Bu müsaade, ancak kadını arzulamanın şiddeti ve kadınların az­lığı veya buna benzer zamanlarına özel değil miydi?' dedi. İbn Abbâs da 'Evet öyledir' dedi."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Nikah 31, 2/336