وَأَخْبَرَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ الْمُقْرِئُ أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ حَدَّثَنَا يُوسُفُ بْنُ يَعْقُوبَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِى بَكْرٍ حَدَّثَنَا مُعَاذُ بْنُ هِشَامٍ حَدَّثَنِى أَبِى عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَبِى بُرْدَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ قَيْسٍ أَنَّ أَبَاهُ حَدَّثَهُ :
"أَنَّ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- كَانَ إِذَا خَافَ قَوْمًا قَالَ : اللَّهُمَّ إِنَّا نَجْعَلُكَ فِى نُحُورِهِمْ وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شُرُورِهِمْ ."

Bize Ebu'l-Hasen Ali b. Muhammed el-Makburî, ona Hasan b. Muhammed b. İshak, ona Yusuf b. Yakub, ona Muhammed b. Ebu Bekir, ona Muaz b. Hişam, ona babası, ona Katade, ona Ebu Bürde b. Abdullah b. Kays, ona da babası rivayet etmiştir:
"Hz. Peygamber bir kavimle ilgili endişesi olduğunda, 'Rabbim, onların önüne seni koyuyorum, onların şerlerinden de sana sığınıyorum' diye dua ederdi."

---

• Beyhakî Sünen-i Kebir Hac 10420, 10/532