أَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحَافِظُ حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ : أَحْمَدُ بْنُ إِسْحَاقَ الْفَقِيهُ أَخْبَرَنَا يُوسُفُ بْنُ يَعْقُوبَ ح وَأَخْبَرَنَا أَبُو الْحَسَنِ الْمُقْرِئُ أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ حَدَّثَنَا يُوسُفُ لْقَاضِى حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا أَبُو هِلاَلٍ عَنْ أَبِى جَمْرَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ : قَدِمَ وَفْدُ عَبْدِ الْقَيْسِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَقَالُوا : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ هَذَا الْحَىَّ مِنْ مُضَرَ وَإِنَّا لاَ نَصِلُ إِلَيْكَ إِلاَّ فِى الشَّهْرِ الْحَرَامِ أَوْ قَالَ فِى رَجَبٍ فَمُرْنَا بِأَمْرٍ نَأْخُذُ بِهِ وَنَدْعُو إِلَيْهِ مَنْ وَرَاءَنَا مِنْ قَوْمِنَا. قَالَ :« آمُرُكُمْ بِأَرْبَعٍ وَأَنْهَاكُمْ عَنْ أَرْبَعٍ آمُرُكُمْ أَنْ تَشْهَدُوا أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَتُقِيمُوا الصَّلاَةَ وَتُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَتُعْطُوا مِنَ الْمَغْنَمِ سَهْمَ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَالصَّفِىَّ وَأَنْهَاكُمْ عَنِ الدُّبَّاءِ وَالْحَنْتَمِ وَالْمُزَفَّتِ وَالنَّقِيرِ ». تَفَرَّدَ بِهِ أَبُو هِلاَلٍ الرَّاسِبِىُّ بِذِكْرِ الصَّفِىِّ فِيهِ.

Açıklama: Hadiste söz konusu edilen Abdü’l-Kays heyeti Medine ile aralarında pek çok müşrik kabilesi olmasına ve yol emniyeti bulunmamasına rağmen Müslüman olmak için tehlikeli bölgeleri aşıp Bahreyn’den gelmişlerdi. On dört (veya elli) kişiydiler. (Tecrid-i Sarih, I. 60). Cahiliye döneminde Araplar sözü edilen kaplarda şarap yaparlardı veya mayalarlardı. Bu kaplarda üzüm veya hurma şırası çabuk mayalanarak alkollendiği için bu kaplar özellikle tercih edilirdi. Hem bu özellikleri hem de insanların içki bağımlılığından kurtulabilmeleri için ilk dönemde bu kapların kullanımı yasaklanmıştı. İçkinin yasaklanması ve insanların bu bağımlılıklarından kurtulmalarından sonra söz konusu sakıncalar kalkınca, hadiste zikredilen kapların kullanımına izin verildi. (Nevevî, Şerhu Müslim, I. 137)

• Beyhakî Sünen-i Kebir Kasmu'l-Fey'i ve'l-Ganime 12876, 13/134