Öneri Formu
Hadis Id, No:
15191, T002607
Hadis:
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ عَنْ عُقَيْلٍ عَنِ الزُّهْرِىِّ أَخْبَرَنِى عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ بْنِ مَسْعُودٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ : لَمَّا تُوُفِّىَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَاسْتُخْلِفَ أَبُو بَكْرٍ بَعْدَهُ كَفَرَ مَنْ كَفَرَ مِنَ الْعَرَبِ فَقَالَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ لأَبِى بَكْرٍ: كَيْفَ تُقَاتِلُ النَّاسَ وَقَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « أُمِرْتُ أَنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حَتَّى يَقُولُوا : لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَمَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ عَصَمَ مِنِّى مَالَهُ وَنَفْسَهُ إِلاَّ بِحَقِّهِ وَحِسَابُهُ عَلَى اللَّهِ » . قَالَ أَبُو بَكْرٍ وَاللَّهِ لأُقَاتِلَنَّ مَنْ فَرَّقَ بَيْنَ الزَّكَاةِ وَالصَّلاَةِ فَإِنَّ الزَّكَاةَ حَقُّ الْمَالِ وَاللَّهِ لَوْ مَنَعُونِى عِقَالاً كَانُوا يُؤَدُّونَهُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لَقَاتَلْتُهُمْ عَلَى مَنْعِهِ فَقَالَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ : فَوَاللَّهِ مَا هُوَ إِلاَّ أَنْ رَأَيْتُ أَنَّ اللَّهَ قَدْ شَرَحَ صَدْرَ أَبِى بَكْرٍ لِلْقِتَالِ فَعَرَفْتُ أَنَّهُ الْحَقُّ . قَالَ أَبُو عِيسَى : هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ وَهَكَذَا رَوَى شُعَيْبُ بْنُ أَبِى حَمْزَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ . وَرَوَى عِمْرَانُ الْقَطَّانُ هَذَا الْحَدِيثَ عَنْ مَعْمَرٍ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ عَنْ أَبِى بَكْرٍ وَهُوَ حَدِيثٌ خَطَأٌ وَقَدْ خُولِفَ عِمْرَانُ فِى رِوَايَتِهِ عَنْ مَعْمَرٍ .
Tercemesi:
Bize Kuteybe, ona el-Leys, ona Ukayl, ona ez-Zührî, ona Ubeydullah b. Abbdullah b. Utbe b. Mess’ud, Ebu Hüreyre’nin şöyle anlattığını rivayet etti: “Rasulullah (sav) vefat edip de Ebu Bekir halife seçilince Araplardan kafir olup İslam’dan çıkanlar oldu. Ömer b. Hattâb, Ebu Bekir’e şöyle dedi: “Rasulullah’ın (sav), ‘Lâ ilâhe illallah (Allah’tan başka hiçbir ilâh yoktur) deyinceye kadar insanlarla savaşmakla emrolundum. Kim lâ ilâhe illallah derse –haklı olma durumu hariç- malını ve canını benden korumuş olur. (İçinde taşıdığı gerçek inancın) hesabı Allah’a kalmıştır’ şeklindeki sözü ortada iken insanlarla nasıl savaşacaksın?” Ebu Bekir de şu karşılığı verdi: Namaz ile zekâtı birbirinden ayıranlara karşı vallahi savaşacağım. Çünkü zekât malın hakkıdır. Allah’a yemin ederim ki Rasulullah’a (sav) verdikleri bir deve yularını bana vermeseler bunun verilmemesi yüzünden kendileriyle savaşırım. Bunun üzerine Ömer b. Hattâb şöyle dedi: Vallahi Ebu Bekir’in görüşünü kabul etmemin nedeni, Allah’ın savaş konusunda onun göğsüne genişlik verdiğini görmem ve kendisinin hak üzerinde olduğunu anlamam olmuştur.”
Tirmizî: Bu hadis, hasen-sahihtir. Şuayb b. Ebu Hamza, Zührî, Ubeydullah b. Abdullah vasıtası ile Ebû Hüreyre’den bu şekilde bir rivayette bulunmuştur. İmran el Kattan, bu hadisi Ma’mer, Zührî, Enes b. Mâlik vasıtası ile Ebu Bekir’den rivayet etmiştir. Ancak bu rivayet yanlıştır. İmrân’a Ma’mer’den yaptığı rivayette muhalefet edilmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, İmân 1, 5/3
Senetler:
()
Konular:
KTB, TEVHİD
Tevhid, kelime-i tevhid getirenin öldürülmeyeceği
Zekat, vermemenin cezası