وَأَخْبَرَنَا أَبُو صَالِحِ بْنُ أَبِى طَاهِرٍ الْعَنْبَرِىُّ أَخْبَرَنَا يَحْيَى بْنُ مَنْصُورٍ الْقَاضِى حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ سَلَمَةَ حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا جَرِيرٌ عَنْ الأَعْمَشِ فَذَكَرَهُ بِإِسْنَادِهِ وَمَعْنَاهُ زَادَ :« وَمَنْ تَرَدَّى مِنْ جَبَلٍ فَقَتَلَ نَفْسَهُ ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ فِى الصَّحِيحِ عَنْ زُهَيْرِ بْنِ حَرْبٍ عَنْ جَرِيرٍ وَأَخْرَجَهُ الْبُخَارِىُّ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ عَنِ الأَعْمَشِ.

Bize Ebu Sâlih b. Tâhir el-Anberî, ona Yahya İbn Mansûr el-Kâdî, ona Ahmed İbn Seleme, ona İshak b. İbrahim, ona Cerîr, ona A’meş, isnadıyla bunu zikretti ancak “Kim, bir dağdan atarak kendini öldürürse” ifadesini de ekledi.
Müslim, Sahîh’inde Züheyr b. Harb, Cerîr tarikiyle; Buhârî ise A’meş’ten başka bir tarikle rivayet etmiştir.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahrîmu'l-katl 15976, 16/159