حَدَّثَنِى الْحَسَنُ بْنُ صَبَّاحٍ سَمِعَ الرَّبِيعَ بْنَ نَافِعٍ حَدَّثَنَا مُعَاوِيَةُ عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِى كَثِيرٍ عَنْ يَعْلَى بْنِ حَكِيمٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ أَنَّهُ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ سَمِعَ ابْنَ عَبَّاسٍ يَقُولُ إِذَا حَرَّمَ امْرَأَتَهُ لَيْسَ بِشَىْءٍ . وَقَالَ ( لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِى رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ ) .

Bize Hasan b. Sabbâh, ona Rabî b. Nâfi, ona Yahya b. Kesîr, ona Ya'lâ b. Hakîm, ona da Saîd ibn Cubeyr şöyle haber vermiştir:

İbn Abbâs “Erkek, karısını ken­disine haram kıldığı zaman bu sözün bir hükmü yoktur (yani boşama gerçekleşmez)” demiş ve "And olsun Allah'ın Rasulü'nde sizin için pek güzel bir örnek vardır" (Ahzâb, 21) ayetini okumuştur.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Talak 8, 2/365