Açıklama: Karşılaştırılan ilgili rivayet için bkz. T000984 numaralı hadis.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
15788, T000985
Hadis:
حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْمَخْزُومِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْوَلِيدِ الْعَدَنِىُّ عَنْ سُفْيَانَ الثَّوْرِىِّ عَنْ أَبِى حَمْزَةَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ عن النبي صلى الله عليه و سلم نَحْوَهُ. إِيَّاكُمْ وَالنَّعْىَ فَإِنَّ النَّعْىَ مِنْ عَمَلِ الْجَاهِلِيَّةِ وَلَمْ يَرْفَعْهُ وَلَمْ يَذْكُرْ فِيهِ وَالنَّعْىُ أَذَانٌ بِالْمَيِّتِ . قَالَ أَبُو عِيسَى وَهَذَا أَصَحُّ مِنْ حَدِيثِ عَنْبَسَةَ عَنْ أَبِى حَمْزَةَ . وَأَبُو حَمْزَةَ هُوَ مَيْمُونٌ الأَعْوَرُ وَلَيْسَ هُوَ بِالْقَوِىِّ عِنْدَ أَهْلِ الْحَدِيثِ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ عَبْدِ اللَّهِ حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ . وَقَدْ كَرِهَ بَعْضُ أَهْلِ الْعِلْمِ النَّعْىَ وَالنَّعْىُ عِنْدَهُمْ أَنْ يُنَادَى فِى النَّاسِ أَنَّ فُلاَنًا مَاتَ لِيَشْهَدُوا جَنَازَتَهُ . وَقَالَ بَعْضُ أَهْلِ الْعِلْمِ لاَ بَأْسَ أَنْ يُعْلِمَ أَهْلَ قَرَابَتِهِ وَإِخْوَانَهُ . وَرُوِىَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ أَنَّهُ قَالَ لاَ بَأْسَ بِأَنْ يُعْلِمَ الرَّجُلُ قَرَابَتَهُ .
Tercemesi:
Bize Said Said b. Abdurrahman (el-Mahzûmî), ona Abdullah b. Velid e-Adenî, ona Süfyan es-Sevrî, ona Ebu Hamza, ona İbrahim (en-Nehaî), ona Alkame (b. Kays en-Nehaî), ona da Abdullah (b. Mesud), Hz. Peygamber'e (sav) dayandırılan o hadisin bir benzerini rivayet etmiştir. Yani; "(Feryat figan) ölüm ilanında bulunmaktan sakının! Şüphesiz (feryat figan) ölüm ilanında bulunmak, cahiliye adetlerindendir." hadisinin benzerini.
Fakat burada ravi Süfyan es-Sevrî kast ediliyor olmalı, bu hadisi Hz. Peygamber'e dayandırmamış yani Abdullah b. Mesud'un sözü olarak aktarmış ve önceki rivayette geçen "النَّعْي ifadesi, ölen kişi ile ilgili olarak (feryat figan) duyuruda bulunmak anlamına gelmektedir." kısmını zikretmemiştir.
Ebu İsa (Tirmizi) şöyle dedi: "Abdullah'a (b. Mesud) dayandırılan bu rivayet, hasen garib bir hadistir. İlim ehlinden bazıları, ölüm ilanını mekruh görmüşlerdir. Onlara göre ölüm ilanında bulunmak, bir kişinin, cenazesine iştirak etmeleri için insanlar arasında; 'Falanca öldü.' şeklinde duyuruda bulunması demektir. Diğer bazı ilim ehli ise; 'Birinin, ölen kişinin yakınlarına ve kardeşlerine duyuruda bulunmasında bir sakınca yoktur.' demişlerdir. İbrahim'den (en-Nehaî) de 'Kişinin, ölenin yakınlarına duyuruda bulunmasında bir sakınca olmaz.' dediği nakledilmiştir."
Açıklama:
Karşılaştırılan ilgili rivayet için bkz. T000984 numaralı hadis.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Cenâiz 12, 3/312
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Ebu Şibl Alkame b. Kays en-Nehaî (Alkame b. Kays b. Abdullah b. Malik b. Alkame)
3. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
4. Meymun el-A'ver (Meymun)
5. Süfyan es-Sevrî (Süfyan b. Said b. Mesruk b. Habib b. Rafi')
6. Adenî Ebu Muhammed Abdullah b. Velid el-Kuraşi (Abdullah b. Velid b. Meymun b. Abdullah)
7. Ebu Ubeydullah İbn Ebu Said Said b. Abdurrahman el-Kuraşi (Said b. Abdurrahman b. Hassan)
Konular:
Cenaze, ardından ağlamak /musıbet karşısında
KTB, CENAZE, CENAİZ