Öneri Formu
Hadis Id, No:
159716, TŞ000377
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ بْنُ حُمَيْدٍ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي فُدَيْكٍ ، قَالَ : حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِي ذِئْبٍ ، عَنْ مُسْلِمِ بْنِ جُنْدُبٍ ، عَنْ نَوْفَلِ بْنِ إِيَاسٍ الْهُذَلِيِّ ، قَال : كَانَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَوْفٍ لَنَا جَلِيسًا ، وَكَانَ نِعْمَ الْجَلِيسُ ، وَإِنَّهُ انْقَلَبَ بِنَا ذَاتَ يَوْمٍ ، حَتَّى إِذَا دَخَلْنَا بَيْتَهُ وَدَخَلَ فَاغْتَسَلَ ، ثُمَّ خَرَجَ وَأُتَيْنَا بِصَحْفَةٍ فِيهَا خُبْزٌ وَلَحْمٌ ، فَلَمَّا وُضِعَتْ بَكَى عَبْدُ الرَّحْمَنِ ، فَقُلْتُ لَهُ : يَا أَبَا مُحَمَّدٍ ، مَا يُبْكِيكَ ؟ فَقَالَ : هَلكَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، وَلَمْ يَشْبَعْ هُوَ وَأَهْلُ بَيْتِهِ مِنْ خُبْزِ الشَّعِيرِ فَلا أَرَانَا أُخِّرْنَا لِمَا هُوَ خَيْرٌ لَنَا
Tercemesi:
Nevfel b. İyâs el-Hüzelî anlatıyor :
(Aşere-i mübeşşere'den) Abdurrahmân b. Avf bizim yakın dostumuzdu. Kendisiyle teklifsizce görüşür, beraber oturur kalkardık. O ne hoş sohbet, ne cana yakın bir dosttu!. Günlerden bir gündü. Çarşıdan birlikte donduk. Evine vardığımızda, kendileri banyoya girerek bir boy abdesti alıp çıktılar. Arkasından bize bir sofra hazırlandı. Yemekte, ekmek ve et ikram edildi. Yemek sofraya konunca, Abdurrahmân b. Avf (ra) ağlamaya başladı
'Yâ Ebâ Muhammed, dedim. Niçin ağlıyorsunuz? Nedir seni ağlatan?
- "Yâ Nevfel, buyurdular. Nasıl ağlamam ki, Fahr-i Kâinat Efendimiz bu dünyâdan geldiler geçtiler de, ne kendileri, ne de ailesi efradı doyuncaya kadar arpa ekmeği yemediler. Hiç zannetmiyorum ki bizler şahsı zevklerimizi tatmin etmek için bu kadar yaşamış olalım'
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Şemail-i Muhammediyye, 377, /613
Senetler:
()
Konular:
Geçim, Hz. Peygamber'in geçim sıkıntısı
Hz. Peygamber, şemaili
Hz. Peygamber, vasıfları, şemaili, hasaisi