ثُمَّ حُدِّثَ عَنْ رَافِعِ بْنِ خَدِيجٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم نَهَى عَنْ كِرَاءِ الْمَزَارِعِ ، فَذَهَبَ ابْنُ عُمَرَ إِلَى رَافِعٍ فَذَهَبْتُ مَعَهُ ، فَسَأَلَهُ فَقَالَ نَهَى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم عَنْ كِرَاءِ الْمَزَارِعِ . فَقَالَ ابْنُ عُمَرَ قَدْ عَلِمْتَ أَنَّا كُنَّا نُكْرِى مَزَارِعَنَا عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِمَا عَلَى الأَرْبِعَاءِ وَبِشَىْءٍ مِنَ التِّبْنِ .

Râfi b. Hadîc, Hz. Peygamber'in (sav) tarlaların kiraya verilmesini yasakladığını rivayet ett. Bunun üzerine İbn Ömer, Râfi b. Hadîc'e gitti. Ben de onunla birlikte gittim. Râfi'den bu rivayeti­ni sordu, o da "Hz. Peygamber (sav) tarlaları kiraya vermeyi yasakladı" dedi. Bunun üzerine İbn Ömer bana dönerek "ey Nâfi, sen kesin olarak bilirsin ki, biz tarlalarımızı Rasulullah'ın zamanında, tarlanın sulak, verimli yerlerinin mahsulü arazi sahibine ait olmak ve samandan da birazını vermek üzere, kiraya ve­rirdik" dedi.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hars ve'l-Mezâraa 18, 1/656