حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْمَخْزُومِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنِ الأَعْرَجِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « إِذَا اسْتَأْذَنَ أَحَدَكُمْ جَارُهُ أَنْ يَغْرِزَ خَشَبَةً فِى جِدَارِهِ فَلاَ يَمْنَعْهُ » . فَلَمَّا حَدَّثَ أَبُو هُرَيْرَةَ طَأْطَئُوا رُءُوسَهُمْ فَقَالَ مَا لِى أَرَاكُمْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ وَاللَّهِ لأَرْمِيَنَّ بِهَا بَيْنَ أَكْتَافِكُمْ . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ وَمُجَمِّعِ بْنِ جَارِيَةَ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ أَبِى هُرَيْرَةَ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا عِنْدَ بَعْضِ أَهْلِ الْعِلْمِ وَبِهِ يَقُولُ الشَّافِعِىُّ . وَرُوِىَ عَنْ بَعْضِ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْهُمْ مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ قَالُوا : لَهُ أَنْ يَمْنَعَ جَارَهُ أَنْ يَضَعَ خَشَبَهُ فِى جِدَارِهِ . وَالْقَوْلُ الأَوَّلُ أَصَحُّ .

Bize Said b. Abdurrahman el-Mahzûmî, ona Süfyan b. Uyeyne, ona ez-Zührî, ona el-A'rec, ona da Ebû Hureyre Rasûllullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu rivâyet etmiştir:
"Sizden birinizin komşusu sizin duvarınıza bir ağaç dayaması için izin isterse, ona engel olmasın."
Ebû Hureyre bunu söyleyince orada bulunanlar sanki gereksiz bir şey söylemiş gibi başlarını eğdiler. Bunun üzerine Ebû Hureyre şöyle dedi:
"- Neden sizin bu sünnetten yüz çevirdiğinizi görüyorum? Vallahi o ağacı evin duvarına konulacak ağacı sizin omuzlarınızın arasına koyarım."
Tirmizî dedi ki: Bu konuda İbn Abbas ve Mücemmi' b. Cariye’den de hadis rivayet edilmiştir.
Yine Ebû İsa dedi ki: Ebû Hureyre'nin hadisi hasen-sahihtir. Bazı ilim adamları buna göre amel etmişlerdir. Şâfiî’nin görüşü de budur. Aralarında Malik b. Enes’in de bulunduğu bazı ilim adamlarına göre ise şöyle derler: Bir komşu, komşusunun ağacı kendi duvarlarına koymasını engelleme hakkı vardır.
Birinci görüş daha sahihtir.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Ahkâm 18, 3/635