حَدَّثَنِى مُحَمَّدٌ أَخْبَرَنَا عَبْدُ الأَعْلَى عَنْ يُونُسَ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ أَبِى بَكْرَةَ - رضى الله عنه - قَالَ خَسَفَتِ الشَّمْسُ وَنَحْنُ عِنْدَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَامَ يَجُرُّ ثَوْبَهُ مُسْتَعْجِلاً ، حَتَّى أَتَى الْمَسْجِدَ وَثَابَ النَّاسُ فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ ، فَجُلِّىَ عَنْهَا ، ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْنَا وَقَالَ « إِنَّ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ آيَتَانِ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ ، فَإِذَا رَأَيْتُمْ مِنْهَا شَيْئًا فَصَلُّوا وَادْعُوا اللَّهَ حَتَّى يَكْشِفَهَا » .

Bana Muhammed, ona Abdüla'lâ, ona Yunus, ona Hasan, ona da Ebu Bekre (ra) şöyle demiştir:

Biz Peygamber'in (sav) yanın­da bulunurken güneş tutuldu. Bunun üzerine Peygamber (sav) kalkıp acele ile elbisesinin eteklerini sürüye sürüye yürüyüp mes­cide geldi, insanlar da hemen mescide geri döndüler. Peygamber (sav) iki rekat namaz kıldırdı. Güneş de açıldı. Sonra Peygamber bize yöneldi ve "Güneş ve Ay, Allah'ın ayetlerinden iki ayettir. Siz onlardan bir şey gördüğünüz zaman, hemen namaz kılın ve açılıncaya kadar Allah'a dua edin" buyurdu.

---

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Libâs 2, 2/459