Öneri Formu
Hadis Id, No:
18852, İM002031
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ الأَحْمَرُ سُلَيْمَانُ بْنُ حَيَّانَ عَنْ سَعْدِ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ كَعْبِ بْنِ عُجْرَةَ عَنْ زَيْنَبَ بِنْتِ كَعْبِ بْنِ عُجْرَةَ وَكَانَتْ تَحْتَ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ أَنَّ أُخْتَهُ الْفُرَيْعَةَ بِنْتَ مَالِكٍ قَالَتْ خَرَجَ زَوْجِى فِى طَلَبِ أَعْلاَجٍ لَهُ فَأَدْرَكَهُمْ بِطَرَفِ الْقَدُومِ فَقَتَلُوهُ فَجَاءَ نَعْىُ زَوْجِى وَأَنَا فِى دَارٍ مِنْ دُورِ الأَنْصَارِ شَاسِعَةٍ عَنْ دَارِ أَهْلِى فَأَتَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهُ جَاءَ نَعْىُ زَوْجِى وَأَنَا فِى دَارٍ شَاسِعَةٍ عَنْ دَارِ أَهْلِى وَدَارِ إِخْوَتِى وَلَمْ يَدَعْ مَالاً يُنْفِقُ عَلَىَّ وَلاَ مَالاً وَرِثْتُهُ . وَلاَ دَارًا يَمْلِكُهَا فَإِنْ رَأَيْتَ أَنْ تَأْذَنَ لِى فَأَلْحَقَ بِدَارِ أَهْلِى وَدَارِ إِخْوَتِى فَإِنَّهُ أَحَبُّ إِلَىَّ وَأَجْمَعُ لِى فِى بَعْضِ أَمْرِى . قَالَ « فَافْعَلِى إِنْ شِئْتِ » . قَالَتْ فَخَرَجْتُ قَرِيرَةً عَيْنِى لِمَا قَضَى اللَّهُ لِى عَلَى لِسَانِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَتَّى إِذَا كُنْتُ فِى الْمَسْجِدِ - أَوْ فِى بَعْضِ الْحُجْرَةِ - دَعَانِى فَقَالَ « كَيْفَ زَعَمْتِ » . قَالَتْ فَقَصَصْتُ عَلَيْهِ فَقَالَ « امْكُثِى فِى بَيْتِكِ الَّذِى جَاءَ فِيهِ نَعْىُ زَوْجِكِ حَتَّى يَبْلُغَ الْكِتَابُ أَجَلَهُ » . قَالَتْ فَاعْتَدَدْتُ فِيهِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Ebu Halid el-Ahmer Süleyman b. Hayyan, ona Sa'd b. İshak b. Ka'b b. Ücre, ona da Zeyneb b. Kâ'b b. Ücra'dan rivayet edildiğine göre; Kocası Ebu Saîd el-Hudrî'nin kız kardeşi Furay'a bt. Mâlik şöyle demiştir: Kocam, (kaçan) kölelerini aramaya çıktı ve Kadûm tarafında onlara yetişti. Köleler kocamı (orada) öldürdüler. Kocamın ölüm haberi geldi. Ben o sıralarda babamın evine uzak düşen Ensarın evlerinin birisinde ikâmet ediyordum. Bunun üzerine ben Peygamber'in (sav) yanına vararak: Yâ Rasulullah! Kocamın ölüm haberi geldi. Ben babamın evinden ve kardeşlerimin evinden uzak olan bir evdeyim. Kocam ne bana harcanacak bir mal bıraktı, ne mirasçılık yolu ile sahip olduğum bir mal bıraktı, ne de maliki bulunduğu bir ev bıraktı. Babamın evine ve kardeşlerimin evine taşınmama izin verirseniz şüphesiz bunu çok arzularım ve bazı isteklerim yönünden iyi olur, diye müsaade istedim. Efendimiz: "Dilersen (taşınma işini) yap." buyurdu. Furay'a demiştir Rasulullah (sav) ile Allah'ın benim için verdiği bu hükme sevinçli olarak Peygamberin huzurundan ayrıldım. Nihayet ben mescidde veya evin sahanlığında iken, Efendimiz beni (geri) çağırarak: "Sen nasıl söyledin?" buyurdu. Furay'a demiştir ki: Ben söylediklerimi tekrar anlattım. Bunun üzerine O, bana: "Yazılı (yâni süresi Kur’an da belirli) iddet süresi tamamlanıncaya kadar, sen kocanın ölüm haberini aldığın evinde dur" buyurdu. Furay'a demiştir ki: Ben o evde dört ay on gün iddet olarak durdum.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Talak 8, /324
Senetler:
1. Fürey'a bt. Malik (Fürey'a bt. Malik b. Sinan b. Sa'lebe b. Ubeyd)
2. Zeyneb bt. Ka'b (Zeyneb bt. Ka'b b. Ucre)
3. Sa'd b. İshak el-Kudaî (Sa'd b. İshak b. Ka'b b. Ucre)
4. Ebu Halid Süleyman b. Hayyan el-Caferî (Süleyman b. Hayyan)
5. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Boşanma, iddet bekleme ve nafaka temini
Nikah, İddet bekleme