أَخْبَرَنَا الْعَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ الْعَظِيمِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ شُعْبَةَ عَنِ ابْنِ أَبِى نَجِيحٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنْ جَابِرٍ قَالَ:
"دُفِنَ مَعَ أَبِى رَجُلٌ فِى الْقَبْرِ، فَلَمْ يَطِبْ قَلْبِى حَتَّى أَخْرَجْتُهُ وَدَفَنْتُهُ عَلَى حِدَةٍ."

Bize Abbas b. Abdülazîm, ona Said b. Âmir, ona Şu'be, ona İbn Ebu Necîh, ona da Atâ, Câbir’in şöyle dediğini rivayet etmiştir:
"Kabirde babamla birlikte bir başka kişi daha defnedilmişti. Gönlüm buna razı olmadı, sonunda onu çıkarıp tek başına (başka bir yere) defnettim."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Cenâiz 2023, /2220