أَخْبَرَنَا هَنَّادُ بْنُ السَّرِىِّ عَنْ أَبِى مُعَاوِيَةَ عَنِ الأَعْمَشِ عَنِ الْحَكَمِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُخَيْمِرَةَ عَنْ شُرَيْحِ بْنِ هَانِئٍ قَالَ سَأَلْتُ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - عَنِ الْمَسْحِ عَلَى الْخُفَّيْنِ فَقَالَتِ ائْتِ عَلِيًّا فَإِنَّهُ أَعْلَمُ بِذَلِكَ مِنِّى . فَأَتَيْتُ عَلِيًّا فَسَأَلْتُهُ عَنِ الْمَسْحِ فَقَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَأْمُرُنَا أَنْ يَمْسَحَ الْمُقِيمُ يَوْمًا وَلَيْلَةً وَالْمُسَافِرُ ثَلاَثًا .

Bize Hennâd b. Seriy, ona Ebû Muaviye, ona el-A'meş, ona el-Hakem, ona el-Kasım b. Muhaymire, ona da Şureyh b. Hânî' şöyle demiştir:
Hz. Âişe'ye (ra) mestler üzerine mesh etmenin hükmünü sordum. O da, "Ali'ye git, o bunu benden daha iyi bilir" dedi. Hz. Ali'ye gittim ve bu mesh meselesini kendisine sordum. Şöyle dedi:
"Hz. Peygamber (sav) bize, mukîm için bir gece bir gün, yolcu için ise üç gece üç gün mesh etmemizi emrediyordu."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Tahâret 99, /2095