حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ سُمَىٍّ عَنْ أَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ يَرْوِيهِ قَالَ:
"مَنْ تَبِعَ جَنَازَةً فَصَلَّى عَلَيْهَا فَلَهُ قِيرَاطٌ، وَمَنْ تَبِعَهَا حَتَّى يُفْرَغَ مِنْهَا فَلَهُ قِيرَاطَانِ، أَصْغَرُهُمَا مِثْلُ أُحُدٍ أَوْ أَحَدُهُمَا مِثْلُ أُحُدٍ."

Bize Müsedded (b. Müserhed), ona Süfyan (b. Uyeyne), ona Sümey (el-Kuraşî), ona Ebu Salih (Zekvân), ona da Ebu Hureyre, Rasulullah'tan rivayetle şöyle demiştir:
"Kim bir cenazeye katılır ve namazını kılarsa ona bir kırat ağırlığınca sevap vardır. Kim de cenazeye katılır ve defnedilinceye kadar yanından ayrılmazsa ona da iki kırat ağırlığınca sevap vardır. Bu kıratlardan az olanı veya bir tanesi Uhud dağı büyüklüğündedir."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Cenâiz 45, /740