حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنِ الْمِنْهَالِ بْنِ عَمْرٍو عَنْ زَاذَانَ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ
"خَرَجْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى جَنَازَةِ رَجُلٍ مِنَ الأَنْصَارِ، فَانْتَهَيْنَا إِلَى الْقَبْرِ وَلَمْ يُلْحَدْ بَعْدُ، فَجَلَسَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ وَجَلَسْنَا مَعَهُ."

Bize Osman b. Ebu Şeybe, ona Cerîr, ona A'meş, ona Minhâl b. Amr, ona Zâzân, ona da Berâ b. Âzib şöyle rivayet etmiştir:
"Rasulullah (sav) ile Ensar’dan bir adamın cenazesine katılmak için çıkmıştık. Vardığımızda henüz kabrin kazılması işi bitmemişti. Nebi (sav) kıbleye dönerek oturdu, biz de onunla oturduk."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Cenâiz 68, /750