حَدَّثَنَا الْحُمَيْدِيُّ قَالَ: ثنا سُفْيَانُ قَالَ: ثنا أَيُّوبُ السِّخْتِيَانِيُّ، عَنْ أَبِي قِلَابَةَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يَزِيدَ - رَضِيعٌ لِعَائِشَةَ - عَنْ عَائِشَةَ أَنَّهَا قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَا مِنْ مَيِّتٍ يَمُوتُ فَيُصَلِّي عَلَيْهِ أُمَّةٌ مِنَ النَّاسِ يَبْلُغُوا أَنْ يَكُونُوا مِائَةً فَيَشْفَعُوا لَهُ إِلَّا شُفِّعُوا فِيهِ»

Açıklama: Bu hadiste makbul dua için namaz kılanların sayısı "yüz" olarak belirlenmiştir. Oysa başka sahih rivayetlerde söz konusu sayı için "Allah'a ortak koşmayan kırk kişi" de denmiştir. Bu farklılık muhtemelen bu konuda Hz. Peygamber'e sorulan soruların ya da olayların farklılığından kaynaklanmaktadır. Bir keresinde "yüz kişi dua etse bağışlanır mı" sorusuna Hz. Peygamber "evet, bağışlanır" derken başka bir defasında ise "kırk kişi dua ederse bağışlanır mı" sorusuna olumlu cevap vermiş olabilir. Başka bir keresinde ise üç saf olursa demiştir ki, bu kırktan eksik veya fazla olabilir Hadiste kırk ve yüz sayıları ise cemaatin çokluğuna işaret etmek için söylenmiş olmalıdır. Çünkü sayı ne kadar artarsa içlerinde duası makbul şahısların bulunma ihtimali de artacaktır (İbn Battâl, Şerhü Sahîhi'l-Buhârî, III, 302)

• Humeydî Müsned-i Humeydî Aişe bt. Ebubekir 224, 1/268