Öneri Formu
Hadis Id, No:
20818, B006148
Hadis:
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا حَاتِمُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى عُبَيْدٍ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ قَالَ خَرَجْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى خَيْبَرَ فَسِرْنَا لَيْلاً ، فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ لِعَامِرِ بْنِ الأَكْوَعِ أَلاَ تُسْمِعُنَا مِنْ هُنَيْهَاتِكَ ، قَالَ وَكَانَ عَامِرٌ رَجُلاً شَاعِرًا ،
يَقُولُ اللَّهُمَّ لَوْلاَ أَنْتَ مَا اهْتَدَيْنَا وَلاَ تَصَدَّقْنَا وَلاَ صَلَّيْنَا فَاغْفِرْ فِدَاءٌ لَكَ مَا اقْتَفَيْنَا وَثَبِّتِ الأَقْدَامَ إِنْ لاَقَيْنَا وَأَلْقِيَنْ سَكِينَةً عَلَيْنَا إِنَّا إِذَا صِيحَ بِنَا أَتَيْنَا وَبِالصِّيَاحِ عَوَّلُوا عَلَيْنَا فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ هَذَا السَّائِقُ » . قَالُوا عَامِرُ بْنُ الأَكْوَعِ . فَقَالَ « يَرْحَمُهُ اللَّهُ » . فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ وَجَبَتْ يَا نَبِىَّ اللَّهِ ، لَوْ أَمْتَعْتَنَا بِهِ . قَالَ فَأَتَيْنَا خَيْبَرَ فَحَاصَرْنَاهُمْ حَتَّى أَصَابَتْنَا مَخْمَصَةٌ شَدِيدَةٌ ، ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ فَتَحَهَا عَلَيْهِمْ ، فَلَمَّا أَمْسَى النَّاسُ الْيَوْمَ الَّذِى فُتِحَتْ عَلَيْهِمْ أَوْقَدُوا نِيرَانًا كَثِيرَةً . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَا هَذِهِ النِّيرَانُ ، عَلَى أَىِّ شَىْءٍ تُوقِدُونَ » . قَالُوا عَلَى لَحْمٍ . قَالَ « عَلَى أَىِّ لَحْمٍ » . قَالُوا عَلَى لَحْمِ حُمُرٍ إِنْسِيَّةٍ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « أَهْرِقُوهَا وَاكْسِرُوهَا » . فَقَالَ رَجُلٌ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَوْ نُهَرِيقُهَا وَنَغْسِلُهَا قَالَ « أَوْ ذَاكَ » . فَلَمَّا تَصَافَّ الْقَوْمُ كَانَ سَيْفُ عَامِرٍ فِيهِ قِصَرٌ ، فَتَنَاوَلَ بِهِ يَهُودِيًّا لِيَضْرِبَهُ ، وَيَرْجِعُ ذُبَابُ سَيْفِهِ فَأَصَابَ رُكْبَةَ عَامِرٍ فَمَاتَ مِنْهُ ، فَلَمَّا قَفَلُوا قَالَ سَلَمَةُ رَآنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم شَاحِبًا . فَقَالَ لِى « مَا لَكَ » . فَقُلْتُ فِدًى لَكَ أَبِى وَأُمِّى زَعَمُوا أَنَّ عَامِرًا حَبِطَ عَمَلُهُ . قَالَ « مَنْ قَالَهُ » . قُلْتُ قَالَهُ فُلاَنٌ وَفُلاَنٌ وَفُلاَنٌ وَأُسَيْدُ بْنُ الْحُضَيْرِ الأَنْصَارِىُّ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « كَذَبَ مَنْ قَالَهُ ، إِنَّ لَهُ لأَجْرَيْنِ - وَجَمَعَ بَيْنَ إِصْبَعَيْهِ - إِنَّهُ لَجَاهِدٌ مُجَاهِدٌ ، قَلَّ عَرَبِىٌّ نَشَأَ بِهَا مِثْلَهُ » .
Tercemesi:
Bize Kuteybe b. Said, ona Hatim b. İsmail, ona Yezid b. Ebu Ubeyd, ona da Seleme b. Ekva' şöyle demiştir:
Rasulullah’la (sav) beraber geceleyin Hayber’e doğru yola çıktık. Yolculuk esnasında topluluktan birisi Amir b. Ekva’ya: 'Bize vecizli sözlerinden okumaz mısın?' dedi. Ravi dedi ki: Amir, şair bir kimseydi. Sonra da şu şiiri söyledi: 'Ey Allah’ım! Eğer sen olmasaydın hidayete eremez, sadaka veremez ve namaz kılamazdık. İşlediğimiz günahları bağışla, canımız yoluna feda olsun. Eğer (düşmanla) karşılaşırsak, ayaklarımızı sabit kıl ve üzerimize sekinet indir. Biz (savaşa) çağrıldığımız zaman geliriz. Onlar ise bağırarak, bizim üzerimize geldiler.' Bunun üzerine Rasulullah (sav) "Kervanı süren kimdir?" dedi. 'Âmir b. Ekva'' dediler. Rasulullah da (sav) "Allah ona rahmet etsin" dedi. Kavimden bir kişi ise 'Vacip oldu ya Rasulullah! Keşke bizi ondan faydalandırsaydın' dedi. Ravi: 'Hayber’e geldik ve orayı muhasara altına aldık. (Bir zaman sonra da) çok acıktık. Sonra Allah onlara (Hayber’in) fethini nasip etti' dedi. İnsanlar Hayber’in fethedildiği günün akşamında birçok ateş yaktılar. Rasulullah (sav) bunun üzerine "Bu ateşler de nedir? Ne için yanıyorlar?" dedi. 'Et (pişirmek) için yaktık' dediler. O da (sav) "Hangi et için?" dedi. 'Evcil eşek eti için' dediler. Rasulullah da (sav) "Onları dökün ve kapları da kırın" buyurdu. Bir adam ise 'Ya Rasulallah! onları döküp, kapları yıkasak (olmaz mı?)' dedi. Rasulullah (sav) "Veya öyle yapın" dedi. Kavim savaş pozisyonu aldığında Amir’in kılıcında bir kısalık vardı. Amir kılıcını aldı ve bir Yahudi'ye saldırmak için hamle yaptı. Fakat kılıcın keskin tarafı Amire döndü ve Amir’in dizine isabet etti. Amir bu yaradan dolayı öldü. Seferden döndüklerinde Seleme şöyle dedi: Rasulullah (sav) beni morali bozuk halde görünce, "Sana ne oldu?" dedi. Ben de 'Anam babam sana feda olsun. Amir'in amellerinin boşa gittiğini iddia ediyorlar' dedim. Rasulullah (sav) "Bunu kim söyledi?" dedi. Ben de "Üseyd b. Hudayr ve falanca kişiler" dedim. Bunun üzerine Rasulullah (sav) "Onu söyleyen hata etmiştir. Amir için iki ecir vardır" dedi ve iki parmağını birleştirdi. Sonra da: "O, Allah yolunda gayretkeş ve mücahid birisidir. Yeryüzünde onun gibi Arap az yetişmiştir" buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Edeb 90, 2/516
Senetler:
1. Ebu İyas Seleme b. Ekva' (Seleme b. Amr b. Sinan b. Abdullah)
2. Ebu Halid Yezid b. Ebu Ubeyd el-Eslemî (Yezid b. Ebu Ubeyd)
3. Ebu İsmail Hatim b. İsmail el-Harisî (Hatim b. İsmail b. Muhammed)
4. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)
Konular:
Hitabet, Şiir ve şairler
KTB, ADAB
Nikah, mut'a nikahının ve ehlî eşek etinin yasaklanması, Hayber günü
Siyer, Hayber günü
Yiyecekler, yaban eşeğinin eti