حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ سُفْيَانَ حَدَّثَنِى سَعْدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ شَدَّادٍ عَنْ عَلِىٍّ - رضى الله عنه - قَالَ:
"مَا سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُفَدِّى أَحَدًا غَيْرَ سَعْدٍ ، سَمِعْتُهُ يَقُولُ: ارْمِ فَدَاكَ أَبِى وَأُمِّى . أَظُنُّهُ يَوْمَ أُحُدٍ ."

Bize Müsedded (b. Müserhed), ona Yahya (b. Said), ona Süfyan (b. Said es-Sevrî), ona Sa'd b. İbrahim, ona Abdullah b. Şeddâd, ona da Ali (b. Ebu Talib) şöyle demiştir:
"Ben, Rasulullah'ı (sav) Sa'd (b. Ebu Vakkas) dışında hiçbir kimse için, 'annem-babam sana feda olsun' derken duymadım. Sadece onun için, 'At! Ey Sa'd! Babam-annem sana feda olsun' dediğini duydum. Sanıyorum bu olay Uhud savaşında olmuştu."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Edeb 103, 2/523