Öneri Formu
Hadis Id, No:
214156, İHS000892
Hadis:
892 - أَخْبَرَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ أَحْمَدُ بْنُ عِيسَى بْنِ السِّكِّينِ الْبَلَدِيُّ بِوَاسِطَ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو الْحُسَيْنِ أَحْمَدُ بْنُ سُلَيْمَانَ بْنِ أَبِي شَيْبَةَ الرَّهَاوِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا زَيْدُ بْنُ الْحُبَابِ، قَالَ: حَدَّثَنَا مَالِكُ بْنُ مِغْوَلٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ بُرَيْدَةَ، عَنْ أَبِيهِ، أَنَّهُ دَخَلَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْمَسْجِدَ، فَإِذَا رَجُلٌ يُصَلِّي يَدْعُو، يَقُولُ: اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنِّي أُشْهِدُكَ أَنَّكَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْأَحَدُ الصَّمَدُ، الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، لَقَدْ سَأَلَ اللَّهَ بِاسْمِهِ الْأَعْظَمِ، الَّذِي إِذَا سُئِلَ بِهِ أَعْطَى، وَإِذَا دُعِيَ بِهِ أَجَابَ»، وَإِذَا رَجُلٌ يَقْرَأ فِي جَانِب المَسْجِدِ، فَقَال رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم: «لَقَد أُعِطَي مِزْمَاراً مِنْ مَزَامِير آل دَاوُد» وَهُوَ عَبْدُ اللهِ بن قَيسٍ قَالَ فَقُلتُ لَهُ: يَا رَسُوْلَ اللهِ أُخْبِرُهُ؟ فَقَالَ: «أَخْبِرْهُ»، فَأَخْبَرْتُ أَبَا مُوسى فَقَالَ: لَنْ تَزَالَ لِي صَدِيقاً.
قَالَ زَيْدُ بن الحباب: فَحَدَّثت بِهِ زُهَير بن مُعَاوِيَة فَقَالَ: سَمِعتُ أَبَا إِسْحَاق السَّبِيعي يُحَدِّث بِهَذَا الحَدِيث عَنْ مَالِك بن مِغْوَل.
Tercemesi:
Bize Ebu'l-Abbâs Ahmed İbn Îsa İbnü's-Sükeyn el-Beledî, Vâsıt'ta haber verdi: Bize Ebu'l-Huseyn Ahmed İbn Süleymân İbn Ebû Şeybe er-Ruhâvî anlattı: Bize Zeyd İbnu'l-Hubâb anlattı: Bize Mâlik İbn Miğvel anlattı: Abdullâh İbn Büreyde bize, babasından anlattı:
Kendisi Peygamber (s.a.v.)'le birlikte mescide girmiş; o sırada orada bir adam namaz kılarken şöyle dua ediyormuş: Allâh'ım, ben senden, senin kendisinden başka ilâh bulunmayan bir tek olduğuna, senin her türlü ihtiyaç için başvurulan olduğuna, doğurmadığına, doğrulmadığına ve sana denk hiçbir şeyin olmadığına tanıklık ederek istiyorum. Bunun üzerine Allâh'ın Elçisi (s.a.v.) şöyle buyurmuş: Canımı elinde tutana yemin olsun ki, bu adam, Allâh'tan İsmi Azam ile istemiştir; öyle ki bu isimle istenildiğinde Allâh verir ve bu isimle dua edildiğinde kabul eder. O esnada mescidin bir kenarında bir adam Kur'ân okumaktaydı. Allah'ın Elçisi (s.a.v.) buyurdu ki: Bu adama Dâvûd Ailesine verilen türden güzel bir ses verilmiş. O kişi Abdullâh İbn Kays idi. Allah'ın Elçisi (s.a.v.)'e: Bunu ona haber vereyim mi? diye sordum. Ver, dedi. Ben de Ebû Mûsâ'ya haber verdim, bana dedi ki: sen, bundan sonra hep dostum olarak kalacaksın.
Zeyd İbnu'l-Hubâb: Bu hadisi, Züheyr İbn Muâviye'ye anlattım; bana dedi ki: İshâk es-Sebîî'yi, bu hadisi Mâlik İbn Miğvel'den anlatırken işittim.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Hibban, Sahih-i İbn Hibban, Rekaik 892, 3/174
Senetler:
1. Ebu Abdullah Büreyde b. Husayb el-Eslemî (Amir b. Husayb b. Abdullah b. Haris b. A'rec)
Konular: