وَحَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ أَيُّوبَ وَقُتَيْبَةُ وَابْنُ حُجْرٍ قَالَ ابْنُ حُجْرٍ أَخْبَرَنَا وَقَالَ الآخَرَانِ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ - وَهْوَ ابْنُ جَعْفَرٍ - عَنْ رَبِيعَةَ بْنِ أَبِى عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ يَزِيدَ مَوْلَى الْمُنْبَعِثِ عَنْ زَيْدِ بْنِ خَالِدٍ الْجُهَنِىِّ أَنَّ رَجُلاً سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنِ اللُّقَطَةِ فَقَالَ:
"عَرِّفْهَا سَنَةً ثُمَّ اعْرِفْ وِكَاءَهَا وَعِفَاصَهَا ثُمَّ اسْتَنْفِقْ بِهَا فَإِنْ جَاءَ رَبُّهَا فَأَدِّهَا إِلَيْهِ." فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَضَالَّةُ الْغَنَمِ قَالَ:
"خُذْهَا فَإِنَّمَا هِىَ لَكَ أَوْ لأَخِيكَ أَوْ لِلذِّئْبِ." فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَضَالَّةُ الإِبِلِ قَالَ فَغَضِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَتَّى احْمَرَّتْ وَجْنَتَاهُ - أَوِ احْمَرَّ وَجْهُهُ - ثُمَّ قَالَ:
"مَا لَكَ وَلَهَا مَعَهَا حِذَاؤُهَا وَسِقَاؤُهَا حَتَّى يَلْقَاهَا رَبُّهَا."

Bize Yahya b. Eyyüb, Kuteybe ve İbn Hucr, onlara İsmail b. Cafer, ona Rabia b. Ebu Abdurrahman, ona el-Münbais'in azatlısı Yezid, ona da Zeyd b. Halid (ra) şöyle rivayet etmiştir: Bir adam Rasulullah'a (sav) buluntu eşyanın hükmünü sordu. Hz. Peygamber (sav); "bir sene boyunca onu insanlara haber ver, sonra onun kılıfını ve tıpasını iyice belle ve ondan nafaka olarak yararlan, eğer sahibi de gelirse ona verirsin." Adam ey Allah'ın Rasulü buluntu koyunun hükmü nedir diye sordu. Hz. Peygamber (sav); "onu al. Koyun ya senin ya kardeşinin ya da kurdundur" buyurdu. Adam; ey Allah'ın Rasulü buluntu devenin hükmü nedir diye sordu. Hz. Peygamber(sav) yanakları ya da yüzü kızaracak kadar öfkelendi ve "deveden sana ne? Onların, sahiplerine ulaşıncaya kadar (yetecek) toynakları ve su tulumu var" buyurdu.

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Lukata, 4499, /733