حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ بْنِ قَعْنَبٍ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ - يَعْنِى ابْنَ بِلاَلٍ - عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ يَزِيدَ مَوْلَى الْمُنْبَعِثِ أَنَّهُ سَمِعَ زَيْدَ بْنَ خَالِدٍ الْجُهَنِىَّ صَاحِبَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنِ اللُّقَطَةِ الذَّهَبِ أَوِ الْوَرِقِ فَقَالَ:
"اعْرِفْ وِكَاءَهَا وَعِفَاصَهَا ثُمَّ عَرِّفْهَا سَنَةً فَإِنْ لَمْ تَعْرِفْ فَاسْتَنْفِقْهَا وَلْتَكُنْ وَدِيعَةً عِنْدَكَ فَإِنْ جَاءَ طَالِبُهَا يَوْمًا مِنَ الدَّهْرِ فَأَدِّهَا إِلَيْهِ." وَسَأَلَهُ عَنْ ضَالَّةِ الإِبِلِ فَقَالَ:
"مَا لَكَ وَلَهَا دَعْهَا فَإِنَّ مَعَهَا حِذَاءَهَا وَسِقَاءَهَا تَرِدُ الْمَاءَ وَتَأْكُلُ الشَّجَرَ حَتَّى يَجِدَهَا رَبُّهَ." وَسَأَلَهُ عَنِ الشَّاةِ فَقَالَ:
"خُذْهَا فَإِنَّمَا هِىَ لَكَ أَوْ لأَخِيكَ أَوْ لِلذِّئْبِ."

Bize Abdullah b. Mesleme b. Ka'neb, ona Süleyman b. Bilal, ona Yahya b. Said, ona Münbais'in azatlısı Yezid, ona da Hz. Peygamber'in sahabisi Zeyd b. Halid el-Cühenî şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah'a (sav) buluntu altın veya gümüşün hükmü soruldu. Hz. Peygamber de (sav); "onun ağız bağını ve kesesini iyice belle. Sonra onu bir sene ilan et. Şayet sahibini bulamazsan onu harca. O buluntu senin yanında bir emanet gibi olmuş olsun. Şayet bir zaman sonra sahibi gelirse ona ödersin." Soran kişi buluntu devenin hükmünü sordu. Bu­nun üzerine; "ondan sana ne? Bırak onu. Zira onların toynakları ve su tulumları yanlarındadır. Sahipleri onları buluncaya kadar suya gelirler, ağaç­ları otlarlar" buyurdu. O zat buluntu koyunu da sordu. Hz. Peygamber; "onu al, çünkü o ancak ya senin ya din kardeşinin yahut da kur­dundur" buyurdu.

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Lukata, 4502, /733