وَحَدَّثَنِى إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ أَخْبَرَنَا حَبَّانُ بْنُ هِلاَلٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ حَدَّثَنِى يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ وَرَبِيعَةُ الرَّأْىِ بْنُ أَبِى عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ يَزِيدَ مَوْلَى الْمُنْبَعِثِ عَنْ زَيْدِ بْنِ خَالِدٍ الْجُهَنِىِّ أَنَّ رَجُلاً سَأَلَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم عَنْ ضَالَّةِ الإِبِلِ. زَادَ رَبِيعَةُ فَغَضِبَ حَتَّى احْمَرَّتْ وَجْنَتَاهُ. وَاقْتَصَّ الْحَدِيثَ بِنَحْوِ حَدِيثِهِمْ وَزَادَ "فَإِنْ جَاءَ صَاحِبُهَا فَعَرَفَ عِفَاصَهَا وَعَدَدَهَا وَوِكَاءَهَا فَأَعْطِهَا إِيَّاهُ وَإِلاَّ فَهْىَ لَكَ."

Bana İshak b. Mansur, ona Habban b. Hilal, ona Hammad b. Seleme, ona Yahya b. Said ve Rabia er-Re'y b. Ebu Abdurrahman, ona Münbais'in azatlısı Yezid, ona da Zeyd b. Halid el-Cühenî, bir adam Peygamber'e (sav) buluntu devenin hükmünü sormuş diyerek hadisi rivayet etmiştir. Rabia hadisine; bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) kızdı, hatta yanakları kı­zardı ifadesini ekleyerek hadisi diğerlerinin hadisi gibi rivayet etmiş ve yine rivayetine; "şayet sahibi gelip, onun kesesini ve sayısını bilirse o buluntuyu kendisine ver, eğer gelmezse o senindir" eklemesinde bulunmuştur.

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Lukata, 4503, /734