حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ عُمَرَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رَاشِدٍ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ مُوسَى عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ
"أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَدَّ شَهَادَةَ الْخَائِنِ وَالْخَائِنَةِ وَذِى الْغِمْرِ عَلَى أَخِيهِ وَرَدَّ شَهَادَةَ الْقَانِعِ لأَهْلِ الْبَيْتِ وَأَجَازَهَا لِغَيْرِهِمْ."
قَالَ أَبُو دَاوُدَ الْغِمْرُ الْحِنَةُ وَالشَّحْنَاءُ.
وَالْقَانِعُ الأَجِيرُ التَّابِعُ مِثْلُ الأَجِيرِ الْخَاصِّ.

Açıklama: el-Kâni' kelimesi köle ve hizmetçi gibi bir aileye bağlı olarak geçimini sağlayan kişi demektir. Hadiste böyle bir kişinin o aile hakkındaki şehadetinin adil olmama ihtimalinden dolayı kabul edilmeyeceği ifade edilmiştir. (Avnu'l-ma'bud, X, 7)

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Akdiye 16, /832