قَالَ حُذَيْفَةُ وَسَمِعْتُهُ يَقُولُ: " إِنَّ رَجُلًا كَانَ فِيمَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ، أَتَاهُ المَلَكُ لِيَقْبِضَ رُوحَهُ، فَقِيلَ لَهُ: هَلْ عَمِلْتَ مِنْ خَيْرٍ؟ قَالَ: مَا أَعْلَمُ، قِيلَ لَهُ: انْظُرْ، قَالَ: مَا أَعْلَمُ شَيْئًا غَيْرَ أَنِّي كُنْتُ أُبَايِعُ النَّاسَ فِي الدُّنْيَا وَأُجَازِيهِمْ، فَأُنْظِرُ المُوسِرَ،وَأَتَجَاوَزُ عَنِ المُعْسِرِ، فَأَدْخَلَهُ اللَّهُ الجَنَّةَ."

Huzeyfe 'den işittim, şöyle diyordu:

Sizden öncekilerden bir adamın ruhunu almak üzere ona melek gelek geldi. Ona “yaptığın bir hayrın oldu mu?” denildi, o da “bilmiyorum” dedi. “iyice düşün” denildi. Bunun üzerine şunun dışında bir şey bilmiyorum; ben dünyada iken insanlara mal satar, alır verirdim. Ticaretimde zengine mühlet tanır, fakire de kolaylık sağlardım” dedi. Bu sebepten Allah onu cennetine koydu.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Ehadîsü'l-Enbiya 50, 1/897