حَدَّثَنَا أَبُو النَّضْرِ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الصَّمَدِ بْنُ حَبِيبِ بْنِ عَبْدِ اللهِ الْأَزْدِيِّ ثُمَّ الْعَوْذِيِّ ، قَالَ: حَدَّثَنِي حَبِيبُ بْنُ عَبْدِ اللهِ يَعْنِي أَبَاهُ، قَالَ: سَمِعْتُ سِنَانَ بْنَ سَلَمَةَ بْنِ الْمُحَبِّقِ الْهُذَلِيَّ، يُحَدِّثُ عَنْ أَبِيهِ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: " مَنْ كَانَتْ لَهُ حَمُولَةٌ تَأْوِي إِلَى شِبَعٍ فَلْيَصُمْ رَمَضَانَ حَيْثُ أَدْرَكَهُ "

Açıklama: İsnad, râvî Habîb b. Abdillah'ın meçhûlü'l-hâlinden (bilinmemesinden) dolayı zayıftır. Oğlu babası Habîb b. Abdillah'tan yapmış olduğu rivâyette tek kalmıştır. Zehebî el-Mîzân adlı eserinde onun için(Habîb b. Abdillah) meçhûl demiştir. Aynı şekilde Hafız İbn Hacer et-Takrîb adlı eserinde meçhûl demektedir. Oğlu Abdüssamed b. Habîb için İbn Maîn, 'rivâyetlerinde sakınca yoktur' demektedir.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Seleme b. Muhabbik 16007, 5/462