حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ عُمَرَ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنِ الْحَكَمِ عَنِ ابْنِ أَبِى لَيْلَى قَالَ كَانَ حُذَيْفَةُ بِالْمَدَائِنِ فَاسْتَسْقَى فَأَتَاهُ دِهْقَانٌ بِإِنَاءٍ مِنْ فِضَّةٍ فَرَمَاهُ بِهِ وَقَالَ إِنِّى لَمْ أَرْمِهِ بِهِ إِلاَّ أَنِّى قَدْ نَهَيْتُهُ فَلَمْ يَنْتَهِ وَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم نَهَى عَنِ الْحَرِيرِ وَالدِّيبَاجِ وَعَنِ الشُّرْبِ فِى آنِيَةِ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَقَالَ
"هِىَ لَهُمْ فِى الدُّنْيَا وَلَكُمْ فِى الآخِرَةِ."

Bize Hafs b. Ömer, ona Şube, ona Hakem, ona da İbn Ebu Leyla şöyle demiştir: Huzeyfe Medâin şehrindeydi. Su istedi. Şehrin ileri geleni ona gümüş bir kapta su getirdi. Huzeyfe kabı ona fırlattı ve şöyle dedi: Ben daha önce kendisini gümüş kaptan sakındırdığım halde vazgeçmediği için kabı fırlattım. Rasulullah (sav) ipek ve atlastan dokunmuş elbise giymeyi, altın ve gümüş kaptan içmeyi yasakladı ve şöyle buyurdu:
"Bunlar dünyada kafirlerin, ahirette de sizlerindir".

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Eşribe 17, /857