11859 - عَنْ سُوَيْدِ بْنِ نَصْرٍ، عَنْ عَبْدِ اللهِ، عَنْ يُونُسَ بْنِ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ بَكْرِ بْنِ مَاعِزٍ، أَنَّ الرَّبِيعَ بْنَ خُثَيْمٍ، أَتَتِ ابْنَةٌ لَهُ، فَقَالَتْ: يَا أَبَتَاهُ، أَذْهَبُ أَلْعَبُ؟ فَلَمَّا أَكْثَرَتْ عَلَيْهِ، قَالَ لَهُ بَعْضُ جُلَسَائِهِ: لَوْ أَمَرْتَهَا فَذَهَبَتْ، فَقَالَ: «لَا يَكْتُبْ عَلِيَّ الْيَوْمَ - إِنْ شَاءَ اللهُ - أَنْ آمُرَهَا أَنْ تَلْعَبَ»

Bize Süveyd b. Nasr, ona Abdullah, ona Yunus b. Ebî İshak, ona Bekir b. Mâiz, ona da er-Rabî' b. Huseym'in anlattığına göre; bir gün kızı gelip kendisine,
"- Babacığım, oyun oynamaya gidebilir miyim?" der. Kız çok ısrar edince, yanındakilerden biri Rabî' b. Huseym'e,
"- İzin verseydin de gitseydi" der. O da şu cevabı verir:
"- Oynamasına izin verdim diye inşallah bugün aleyhime yazılmaz."

Açıklama: Son cümledeki metnin harekesi, tercüme ile birebir uyuşmamaktadır. Harekeye uygun tercüme yapıldığında şöyle bir cümle ortaya çıkar: "Oynamasına izin verdim diye inşallah bugün Ali'ye yazmasın!" Cümlenin anlam ifade etmesi için Abdullah b. el-Mübarek'in ez-Zühd ve'r-rekaik adlı eserindeki harekeye uymayı daha uygun gördük.

• Nesâî Sünen-i Kübra Mevâiz 11859, 10/406