أَخْبَرَنَا قُتَيْبَةُ قَالَ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ عَنْ أَبِى الزُّبَيْرِ عَنْ جَابِرٍ قَالَ بَعَثَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لِحَاجَةٍ ثُمَّ أَدْرَكْتُهُ وَهُوَ يُصَلِّى فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَأَشَارَ إِلَىَّ فَلَمَّا فَرَغَ دَعَانِى فَقَالَ « إِنَّكَ سَلَّمْتَ عَلَىَّ آنِفًا وَأَنَا أُصَلِّى » . وَإِنَّمَا هُوَ مُوَجَّهٌ يَوْمَئِذٍ إِلَى الْمَشْرِقِ

Bize Kuteybe, ona Leys, ona Ebu'z-Zübeyr, ona Câbir (ra) şöyle rivayet etmiştir: "Bir gün Rasulullah (sav) beni bir ihtiyacı için göndermişti. Geri geldiğimde namaz kılıyordu. Ona selam verdim. Eliyle işaret etti. Namazını bitirince beni çağırdı ve şöyle dedi: "Sen biraz önce namaz kılarken bana selam vermiştin." O zamanlar Hz. Peygamber namaz kılarken doğuya (Kudüs'e) doğru dönüyordu.

• Nesâî Sünen-i Nesâî Sehv 6, /2164