Öneri Formu
Hadis Id, No:
26636, N005026
Hadis:
أَخْبَرَنَا عَمْرُو بْنُ يَحْيَى بْنِ الْحَارِثِ قَالَ حَدَّثَنَا الْمُعَافَى قَالَ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ قَالَ حَدَّثَنَا مَنْصُورُ بْنُ الْمُعْتَمِرِ عَنْ أَبِى وَائِلٍ قَالَ قَالَ عَبْدُ اللَّهِ ثَلاَثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ فَهُوَ مُنَافِقٌ إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ وَإِذَا ائْتُمِنَ خَانَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ فَمَنْ كَانَتْ فِيهِ وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ لَمْ تَزَلْ فِيهِ خَصْلَةٌ مِنَ النِّفَاقِ حَتَّى يَتْرُكَهَا .
Tercemesi:
Bize Amr b. Yahya b. Hâris, ona Mu’âfî, ona Züheyr, ona Mansur b. Mu’temir, ona Ebu Vâil’in haber verdiğine göre Abdullah b. Mesud şöyle demiştir: “Şu özellikler kimde bulunursa o münafıktır: Konuşunca yalan söyler, emanete hıyanet eder, söz verirse sözünden döner. Kimde bunlardan birisi bulunursa onu terk edinceye kadar onda nifaktan bir haslet var demektir.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, İmân ve şerâi'uhâ 20, /2411
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Ebu Vâil Şakik b. Seleme el-Esedî (Şakik b. Seleme)
3. Ebu Attab Mansur b. Mu'temir es-Sülemî (Mansur b. Mu'temir b. Abdullah)
4. Züheyr b. Muaviye el-Cu'fî (Züheyr b. Muaviye b. Hadîc b. Rahîl b. Züheyr b. Hayseme)
5. Ebu Muhammed Muâfâ b. Süleyman el-Cezerî (Muâfâ b. Süleyman)
6. Amr b. Yahya ez-Zencârî (Amr b. Yahya b. Hâris)
Konular:
Münafık, Münafığın Alametleri