وَحَدَّثَنِى عَمْرٌو النَّاقِدُ وَزُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ - وَاللَّفْظُ لِزُهَيْرٍ - قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتِ اسْتَأْذَنَ رَهْطٌ مِنَ الْيَهُودِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالُوا السَّامُ عَلَيْكُمْ . فَقَالَتْ عَائِشَةُ بَلْ عَلَيْكُمُ السَّامُ وَاللَّعْنَةُ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « يَا عَائِشَةُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الرِّفْقَ فِى الأَمْرِ كُلِّهِ » . قَالَتْ أَلَمْ تَسْمَعْ مَا قَالُوا قَالَ « قَدْ قُلْتُ وَعَلَيْكُمْ » .

Bana Amr en-Nâkıd ve Züheyr b. Harb -lafız Züheyr'e aittir- onlara Süfyan b. Uyeyne, ona Zührî, ona da Urve, Âişe (ra)'ın şöyle dediğini rivayet etti:
Bir grup Yahudi Rasûlüllah (sav)'in (yanına girmek için) izin istedi ve "Es-sâmü Aleyküm (Ölüm üzerinize olsun)" dediler. Bunun üzerine Hz. Aişe (onlara): "Bilakis ölüm sizin üzerinize olsun, Allah'ın laneti de!" dedi. Bu durum karşısında Rasûlüllah (sav) şöyle buyurdu: "Yâ Aişe! Allah bütün işlerde nezaketle davranmayı sever." Âişe (ra) dedi ki: "Ne dediklerini işitmedin mi?" Rasulullah (sav): "(Ben de onlara) 'Ve aleyküm (sizin üzerinize de olsun)' dedim ya!" buyurdu.

• Müslim Sahîh-i Müslim Selâm 5656, /919