1 Kayıt Bulundu.
Bize Ebu Yemân, ona Şuayb, ona Zührî, (T) Bana Mahmud, ona Abdurrezzak, ona Ma'mer, ona Zührî, ona da Enes b. Mâlik (ra) şöyle rivayet etmiştir:
Hz. Peygamber (sav) güneş meyledince hücresinden çıkıp insanlara öğlen namazını kıldırdı. Selam verip kalktı ve minbere çıktı. Kıyametten bahsetti. Kıyametten önce büyük olaylar yaşanacağını söyledi. Ardından "Her kim ne sormak isterse sorsun. Vallahi, burada durduğum sürece sorduğunuz her soruya cevap vereceğim." Enes der ki: İnsanlar çokça ağladı, Hz. Peygamber (sav) de sürekli "bana sorun" diyordu. Enes der ki: Bir adam kalktı ve "Ey Allah'ın Rasulü, benim gideceğim yer neresi?" diye sordu. Hz. Peygamber (sav) "Cehennem" buyurdu. Abdullah b. Hüzafe "Benim babam kim?" diye sordu. "Senin baban Hüzafe'dir" buyurdu. Sonra Hz. Peygamber "Bana sorun, bana sorun" demeye devam etti. Hz. Ömer, iki düzü üzerine dikildi ve "Rab olarak Allah'a, din olarak İslam'a, peygamber olarak Hz. Muhammed'e rıza gösterdik" dedi. Ömer böyle deyince Rasulullah (sav) sustu ve sonra "Canım elinde olan Allah'a yemin olsun ki, ben namaz kılarken şu duvarın üzerine cennet ve cehennem bana yansıtıldı. Bu gün gördüğüm hayrı ve şerri daha önce hiç görmemiştim." buyurdu.