Öneri Formu
Hadis Id, No:
279146, M007268-2
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ الْعَلاَءِ أَبُو كُرَيْبٍ جَمِيعًا عَنْ أَبِى مُعَاوِيَةَ قَالَ ابْنُ الْعَلاَءِ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ شَقِيقٍ عَنْ حُذَيْفَةَ قَالَ كُنَّا عِنْدَ عُمَرَ فَقَالَ أَيُّكُمْ يَحْفَظُ حَدِيثَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى الْفِتْنَةِ كَمَا قَالَ قَالَ فَقُلْتُ أَنَا . قَالَ إِنَّكَ لَجَرِىءٌ وَكَيْفَ قَالَ قَالَ قُلْتُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « فِتْنَةُ الرَّجُلِ فِى أَهْلِهِ وَمَالِهِ وَنَفْسِهِ وَوَلَدِهِ وَجَارِهِ يُكَفِّرُهَا الصِّيَامُ وَالصَّلاَةُ وَالصَّدَقَةُ وَالأَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّهْىُ عَنِ الْمُنْكَرِ » . فَقَالَ عُمَرُ لَيْسَ هَذَا أُرِيدُ إِنَّمَا أُرِيدُ الَّتِى تَمُوجُ كَمَوْجِ الْبَحْرِ - قَالَ - فَقُلْتُ مَا لَكَ وَلَهَا يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِنَّ بَيْنَكَ وَبَيْنَهَا بَابًا مُغْلَقًا قَالَ أَفَيُكْسَرُ الْبَابُ أَمْ يُفْتَحُ قَالَ قُلْتُ لاَ بَلْ يُكْسَرُ . قَالَ ذَلِكَ أَحْرَى أَنْ لاَ يُغْلَقَ أَبَدًا . قَالَ فَقُلْنَا لِحُذَيْفَةَ هَلْ كَانَ عُمَرُ يَعْلَمُ مَنِ الْبَابُ قَالَ نَعَمْ كَمَا يَعْلَمُ أَنَّ دُونَ غَدٍ اللَّيْلَةَ إِنِّى حَدَّثْتُهُ حَدِيثًا لَيْسَ بِالأَغَالِيطِ . قَالَ فَهِبْنَا أَنْ نَسْأَلَ حُذَيْفَةَ مَنِ الْبَابُ فَقُلْنَا لِمَسْرُوقٍ سَلْهُ فَسَأَلَهُ فَقَالَ عُمَرُ .
Tercemesi:
Müslim'in, Muhammed b. Abdullah b. Nümeyr-Muhammed b. el-Alâ'Ebû Kureyb-Ebû Muâviye isnadıyla aktardığına göre, (bu arada İbnü'l-Alâ bize bu hadisi Ebû Muâviye aktardı diyerek, el-A'meş- Şakîk-Huzeyfe) isnadını veriyor. Huzeyfe anlatıyor: "Biz Ömer'in yanında oturuyorduk. Ömer: 'Allah'ın Resulünün, ‘fitne’ hakkındaki sözünü hanginiz hatırlıyor?' diye sordu. 'Benim aklımda' diye atıldım. 'Hem de (kelimesi kelimesine) Allah'ın Resulünün söylediği gibi' diye de ekledim. Ömer:'Peygamberin sözü -ya da söyledikleri- konusunda pek de iddialısın' diye (takıldı, bana). Ben (Peygamberimizin söz konusu sözü,) "Namaz kılmak, oruç tutmak, sadaka vermek, iyiliği emretmek, kötülüğü yasaklamak; insanın ailesi, malı, çocukları ve komşusu üzerinden karşılaştığı fitne ve sıkıntılara kefârettir" sözüdür' dedim. Ömer: 'Sormak istediğim (orada bahsi geçen) fitneler değildi, fakat deniz dalgaları gibi üst üste gelecek fitnelerdir' dedi. Bunun üzerine ben: ‘Ey Müminlerin Emir’i, böylesi bir fitneyle ilgili senin bir derdin yoktur. Çünkü seninle onun arasında kilitli bir kapı vardır' dedim. Ömer: 'Kapı kırılacak mı, yoksa açılacak mı?' diye sordu. Ben: 'Kırılacak' diye (mırıldandım). Ömer: 'Ondan sonra asla da kapanmayacak' diye (iç çekti), Diğerleri: 'Ömer, kapının ne olduğunu biliyor mu, diye sordular. 'Evet' dedim, (biliyor, hem de) yarından önce bu gecenin olacağını bildiği gibi.' Ömer’le yanlışı olmayan bir konuşma yapmıştık. (Konuşmaya şahit olanlar anlatıyor):'Cesaret edip de, Huzeyfe'ye 'şu kapı da neyin nesi' diye soramadık. Mesrûk'tan rica ettik de, o sordu, Huzeyfe'ye. Huzeyfe söylemiş, (meğer) kapı Ömer'miş.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Fiten ve Eşratu's-sâat 7268, /1184
Senetler:
1. Ebu Abdullah Huzeyfe b. Yeman el-Absî (Huzeyfe b. Huseyl b. Cabir)
2. Ebu Vâil Şakik b. Seleme el-Esedî (Şakik b. Seleme)
3. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
4. Ebu Muaviye Muhammed b. Hâzim el-A'mâ ed-Darîr (Muhammed b. Hazim)
5. Ebu Küreyb Muhammed b. Alâ el-Hemdânî (Muhammed b. Alâ b. Kureyb)
Konular:
Fitne, Fesat, İfsat, fitnecilik, bozgunculuk
Komşuluk, komşuluk ilişkileri