حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ قَالَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالاَ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنِ الْحَكَمِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى لَيْلَى عَنْ سَمُرَةَ بْنِ جُنْدُبٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « مَنْ حَدَّثَ عَنِّى حَدِيثًا وَهُوَ يَرَى أَنَّهُ كَذِبٌ فَهُوَ أَحَدُ الْكَاذِبَيْنِ » .

Bize Ebu Bekir İbn Ebi Şeybe, ona Veki'; (T) Bize Muhammed b. Beşşar ve Muhammed b. Cafer, onlara Şu'be, ona Hakem, ona Abdurrahman b. Ebi Leyla, ona da Semure b. Cündüb, Hz. Peygamber'den (sav) rivayet etmiştir:
"Her kim yalan olduğunu bildiği halde, bir hadisi bana isnad ederek rivayet ederse o, iki yalancıdan birisidir."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Mukaddime 5, /20