Giriş

Bize Yahya b. Eyyüb, Kuteybe b. Said ve İbn Hucr, onlara İsmail (T); Bize Yahya b. Yahya -hadisin metni ona aittir-, ona İsmail b. Cafer, ona Muhammed b. Ebu Harmele, ona İbn Abbas'ın azatlısı Küreyb, ona da Üsâme b. Zeyd şöyle demiştir:
Arafat'tan dönerken Hz. Peygamber'in (sav) bineğinin arkasına binmiştim. Hz. Peygamber (sav) Müzdelife'ye yakın olan vadiye girince devesini çökertti ve sonra bevledip geldi. Ben de kendisine abdest alması için su döktüm ve hafif bir abdest aldı. Ben "Namaz! Ey Allah'ın Rasulü" dedim. "Namaz ileride" buyurdu. Hz. Peygamber (sav) devesine bindi, Müzdelife'ye gelince namaz kıldı. Ertesi sabah Rasulullah'ın (sav) bineğinin arkasına Fadl bindi.
Küreyb dedi ki: Abdullah b. Abbas, Fadl'dan Rasulullah'ın (sav), şeytan taşlama yerine (cemerat) gelinceye kadar telbiye getirmeye devam ettiğini nakletti.


Açıklama: Üsame b. Zeyd'in "Namaz! Ey Allah'ın Rasulü!" ifadesi, Hz. Peygamber'in abdest aldıktan sonra namaz kılma teamülünü bilmesi nedeniyle, kılmadığını gördüğünde oluşan şaşkınlığın beyanı olarak görülmektedir.

    Öneri Formu
282111 M003087-2 Müslim, Hac, 266