أحب الناس إلى الله أنفعهم للناس

Açıklama: Taberânî ve İbn Ebi’d-Dünyâ bu hadisi İbn Ömer’den şu ziyadeyle rivayet etmişlerdir: “Yine Allah Teâlâ’nın en çok sevdiği amel, bir Müslümanı sevindirmen yahut onun bir sıkıntısını ortadan kaldırman veya bir borcunu ödemen ya da açlığını gidermendir. Bir kardeşin ihtiyacını gidermek üzere onunla birlikte hareket etmem, şu mescidde bir ay boyunca i‘tikâfta bulunmamdan daha çok hoşuma gider. Allah, öfkesine engel olabilen kimsenin ayıbını örter. Allah, intikamını almaya gücü yettiği hâlde öfkesini bastırabilen kimsenin kalbini kıyamet günü rıza ve hoşnutlukla doldurur. Kim bir kardeşinin ihtiyacını karşılayıncaya kadar onunla birlikte hareket ederse, Allah da ayakların kaydığı o kıyamet gününde onun ayaklarını sabit kılar. Kuşkusuz kötü ahlâk, sirkenin balı bozduğu gibi amelleri bozar. Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de MK13646 ve İbn Hibban, Sahih-i Sahih-i İbn Hibban'da İHS000486 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.

• Aclûnî Keşfu'l-Hafâ el-Hemzetü me'a'l-hâi'l-mühmele 126, 1/54