حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ قَالَ عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ أَبِي بَكْرٍ أَنْبَأَنَا عَنْ أَنَسٍ وَيُونُسُ عَنْ الْحَسَنِ قَالَ
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
" انْصُرْ أَخَاكَ ظَالِمًا أَوْ مَظْلُومًا قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَا أَنْصُرُهُ مَظْلُومًا فَكَيْفَ أَنْصُرُهُ إِذَا كَانَ ظَالِمًا قَالَ تَحْجُزُهُ تَمْنَعُهُ فَإِنَّ ذَلِكَ نَصْرُهُ"

Bize Huşeym, ona Abeydullah b. Ebu Bekir, ona ona Enes, ona Yunus, ona da Hasan, Hz. Peygamber'den (sav) rivayet etmiştir:
"Zalim de olsa mazlum da olsa kardeşine yardım et." 'Ey Allah'ın Resulü! Kardeşim mazlumsa ona yardım edeceğim. Ama zalimse nasıl yardım ederim?' diye soruldu. Resulullah şöyle buyurdu:
"Onu alıkoyar, ona engel olursun. Şüphesiz bu, ona yardım etmektir."

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Enes b. Malik 11971, 4/250