حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ زَكَرِيَّاءَ بْنِ أَبِى زَائِدَةَ وَأَبُو مُعَاوِيَةَ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ عَنْ سَعْدٍ وَأَبِى بَكْرَةَ كِلاَهُمَا يَقُولُ سَمِعَتْهُ أُذُنَاىَ وَوَعَاهُ قَلْبِى مُحَمَّدًا صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « مَنِ ادَّعَى إِلَى غَيْرِ أَبِيهِ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ غَيْرُ أَبِيهِ فَالْجَنَّةُ عَلَيْهِ حَرَامٌ » .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Yahya b. Zekeriyya b. Ebu Zâide ve Ebu Muaviye, onlara Asım ona da Ebu Osman, Sa'd ile Ebu Bekre'nin her ikisinden şöyle dediklerini rivayet etmiştir:
Hz. Muhammed'in (sav) şöyle buyurduğunu bu kulaklarım işitti, kalbim kavradı: "Her kim bile bile babasından başka bir kişinin kendi babası olduğunu iddia ederse cennet ona haram olur."

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 220, /54