حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ أَخْبَرَنَا سُهَيْلُ بْنُ أَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ:
"إِذَا كَانَ أَحَدُكُمْ فِى الصَّلاَةِ فَوَجَدَ حَرَكَةً فِى دُبُرِهِ أَحْدَثَ أَوْ لَمْ يُحْدِثْ فَأَشْكَلَ عَلَيْهِ فَلاَ يَنْصَرِفْ حَتَّى يَسْمَعَ صَوْتًا أَوْ يَجِدَ رِيحًا ."

Bize Musa b. İsmail, ona Hammad b. Seleme, ona Süheyl b. Ebu Salih, ona babası Süheyl b. Ebu Salih, ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle dediğini nakletmiştir:
"Sizden biriniz namazdayken dübüründe bir hareket hisseder ve abdestinin bozulup bozulmadığına karar veremez ise, bir ses işitmedikçe veya koku almadıkça (namazdan) çıkmasın."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 68, /47