حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْحَسَنِ الْخَثْعَمِىُّ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ قَالَ ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِى مُحَمَّدُ بْنُ الْمُنْكَدِرِ قَالَ سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ:
"قَرَّبْتُ لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم خُبْزًا وَلَحْمًا فَأَكَلَ ثُمَّ دَعَا بِوَضُوءٍ فَتَوَضَّأَ بِهِ ثُمَّ صَلَّى الظُّهْرَ ثُمَّ دَعَا بِفَضْلِ طَعَامِهِ فَأَكَلَ ثُمَّ قَامَ إِلَى الصَّلاَةِ وَلَمْ يَتَوَضَّأْ ."

Bize İbrahim b. Hasan el-Has'amî, ona Haccac b. Muhammed, ona Abdulmelik b. Abdülaziz İbn Cüreyc, ona Muhammed b. Münkedir, ona da Cabir b. Abdullah şöyle demiştir:
"Rasulullah'a (sav) ekmek ve et ikram ettim o da yedi. Sonra abdest suyu istedi ve abdest aldı. Öğlen namazını kıldı. Sonra yemeğinin artığını isteyip yedi. Sonra kalkıp abdest almadan namaz kıldı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 75, /50