حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ عَنْ أَبِى مُوسَى أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم دَخَلَ حَائِطًا وَأَمَرَنِى بِحِفْظِ الْبَابِ فَجَاءَ رَجُلٌ يَسْتَأْذِنُ فَقَالَ « ائْذَنْ لَهُ ، وَبَشِّرْهُ بِالْجَنَّةِ » . فَإِذَا أَبُو بَكْرٍ ، ثُمَّ جَاءَ عُمَرُ فَقَالَ « ائْذَنْ لَهُ ، وَبَشِّرْهُ بِالْجَنَّةِ » . ثُمَّ جَاءَ عُثْمَانُ فَقَالَ « ائْذَنْ لَهُ ، وَبَشِّرْهُ بِالْجَنَّةِ » .

Bize Süleyman b. Harb, ona Hammâd, ona Eyyüb, ona Ebu Osman, ona Ebu Musa şöyle rivayet etmiştir:

Peygamber (sav) bir bostana girdi, bana da kapıyı bekleyip korumamı emretti. Bir adam geldi ve girmek için izin istedi. Peygamber (sav) "ona izin ver ve onu cennetle müjdele" buyurdu. Baktım gelen Ebu Bekir'di. Sonra Ömer geldi. Peygamber (sav) yine "ona izin ver ve onu cennetle müjdele" buyurdu. Sonra Osman geldi. Peygamber (sav) "ona da izin ver ve onu da cennetle müjdele" buyurdu.

---

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Ahbâru'l-Âhâd 3, 2/721