Öneri Formu
Hadis Id, No:
29925, B003505
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ قَالَ حَدَّثَنِى أَبُو الأَسْوَدِ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ قَالَ كَانَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الزُّبَيْرِ أَحَبَّ الْبَشَرِ إِلَى عَائِشَةَ بَعْدَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَأَبِى بَكْرٍ ، وَكَانَ أَبَرَّ النَّاسِ بِهَا ، وَكَانَتْ لاَ تُمْسِكُ شَيْئًا مِمَّا جَاءَهَا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ { إِلاَّ } تَصَدَّقَتْ . فَقَالَ ابْنُ الزُّبَيْرِ يَنْبَغِى أَنْ يُؤْخَذَ عَلَى يَدَيْهَا . فَقَالَتْ أَيُؤْخَذُ عَلَى يَدَىَّ عَلَىَّ نَذْرٌ إِنْ كَلَّمْتُهُ . فَاسْتَشْفَعَ إِلَيْهَا بِرِجَالٍ مِنْ قُرَيْشٍ ، وَبِأَخْوَالِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم خَاصَّةً فَامْتَنَعَتْ ، فَقَالَ لَهُ الزُّهْرِيُّونَ أَخْوَالُ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مِنْهُمْ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ الأَسْوَدِ بْنِ عَبْدِ يَغُوثَ وَالْمِسْوَرُ بْنُ مَخْرَمَةَ إِذَا اسْتَأْذَنَّا فَاقْتَحِمِ الْحِجَابَ . فَفَعَلَ ، فَأَرْسَلَ إِلَيْهَا بِعَشْرِ رِقَابٍ ، فَأَعْتَقَتْهُمْ ، ثُمَّ لَمْ تَزَلْ تُعْتِقُهُمْ حَتَّى بَلَغَتْ أَرْبَعِينَ . فَقَالَتْ وَدِدْتُ أَنِّى جَعَلْتُ حِينَ حَلَفْتُ عَمَلاً أَعْمَلُهُ فَأَفْرُغَ مِنْهُ .
Tercemesi:
Bize Abdullah b. Yusuf, ona Leys (b. Sa'd), ona Ebu Esved (Muhammed b. Abdurrahman), ona da Urve b. Zübeyr şöyle haber vermiştir: Abdullah b. Zübeyr, Hz. Aişe'ye Hz. Peygamber (sav) ve Ebu Bekir'den sonra insanların en sevimlisiydi. Abdullah da Hz. Aişe'ye en insanların en iyi davrananıydı. Hz. Aişe kendisine gelen Allah'ın rızık olarak gönderdiği her şeyi tasadduk ederdi. (Bir gün) Abdullah b. Zübeyr, Hz. Aişe'nin elindekilerin (yani ona devlet tarafından ayrılan tahsisatın) alınması gerekir, dedi. Hz. Aişe de benim elimdekilerin mi alınması gerekir? Onunla bir daha konuşursam üzerime adak olsun, dedi. Bunun üzerine Abdullah b. Zübeyr, Kureyş'ten bazı adamların özellikle de Hz. Peygamber'in dayılarının aracılık yapmasını istedi. Ancak Hz. Aişe bundan yüz çevirdi. Hz. Peygamber'in (sav) dayılarının kabilesi Zührîlerden Abdurrahman b. Esved b. Abdüyegûs ve Misver b. Mahreme Abdullah b. Zübeyr'e biz Hz. Aişe'den yanına girmek için izin istediğimizde sen de onun yanına ansızın giriver dediler. Abdullah da öyle yaptı (ve onunla konuştu) Sonrasında Abdullah ona on köle gönderdi. Hz. Aişe de onları azat etti. Sonra Hz. Aişe'nin azat ettiği kölelerin sayısı kırka ulaştı. Hz. Aişe (bir sayı vermediği için) keşke yemin ettiğimde yerine getirdiğimde kurtulacağım bir şey adasaydım dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Menâkıb 2, 1/907
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Esved Muhammed b. Abdurrahman el-Esedî (Muhammed b. Abdurrahman b. Nevfel b. Esved)
4. Ebu Haris Leys b. Sa'd el-Fehmî (Leys b. Sa'd b. Abdurrahman)
5. Ebu Muhammed Abdullah b. Yusuf el-Kila'î (Abdullah b. Yusuf)
Konular:
Hz. Peygamber, hanımları, Hz. Aişe