حَدَّثَنَا صَدَقَةُ بْنُ الْفَضْلِ أَخْبَرَنَا عَبْدَةُ عَنْ هِشَامٍ عَنْ وَهْبِ بْنِ كَيْسَانَ عَنْ جَابِرٍ - رضى الله عنه - قَالَ خَرَجْنَا وَنَحْنُ ثَلاَثُمِائَةٍ نَحْمِلُ زَادَنَا عَلَى رِقَابِنَا ، فَفَنِىَ زَادُنَا ، حَتَّى كَانَ الرَّجُلُ مِنَّا يَأْكُلُ فِى كُلِّ يَوْمٍ تَمْرَةً . قَالَ رَجُلٌ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ، وَأَيْنَ كَانَتِ التَّمْرَةُ تَقَعُ مِنَ الرَّجُلِ قَالَ لَقَدْ وَجَدْنَا فَقْدَهَا حِينَ فَقَدْنَاهَا ، حَتَّى أَتَيْنَا الْبَحْرَ فَإِذَا حُوتٌ قَدْ قَذَفَهُ الْبَحْرُ ، فَأَكَلْنَا مِنْهَا ثَمَانِيَةَ عَشَرَ يَوْمًا مَا أَحْبَبْنَا .

Bize Sadaka b. Fadl, ona Abde, ona Hişâm, ona Vehb b. Keysân, ona da Cabir (ra) şöyle demiştir:

Biz üç yüz kişilik bir müfreze, azıklarımızı da boynumuzda taşıyarak sefere çıktık. Azığımız o kadar azaldı ki her birimiz günlük sadece bir hurma yer hale geldik. Bir adam “ey Ebu Abdullah! Bir hurma bir adamı ne kadar doyurur ki?” dedi. Cabir “bittiğinde o bir hurmanın eksikliğini de hissettik. Sonunda sahile ulaştığımızda karaya vurmuş büyük bir balık gördük. On sekiz gün istediğimiz kadar ondan yedik!” dedi.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Cihâd ve's-Siyer 124, 1/791