Öneri Formu
Hadis Id, No:
30282, B003007
Hadis:
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ دِينَارٍ سَمِعْتُهُ مِنْهُ مَرَّتَيْنِ قَالَ أَخْبَرَنِى حَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ أَخْبَرَنِى عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ أَبِى رَافِعٍ قَالَ سَمِعْتُ عَلِيًّا - رضى الله عنه - يَقُولُ بَعَثَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنَا وَالزُّبَيْرَ وَالْمِقْدَادَ بْنَ الأَسْوَدِ قَالَ « انْطَلِقُوا حَتَّى تَأْتُوا رَوْضَةَ خَاخٍ ، فَإِنَّ بِهَا ظَعِينَةً وَمَعَهَا كِتَابٌ ، فَخُذُوهُ مِنْهَا » . فَانْطَلَقْنَا تَعَادَى بِنَا خَيْلُنَا حَتَّى انْتَهَيْنَا إِلَى الرَّوْضَةِ ، فَإِذَا نَحْنُ بِالظَّعِينَةِ فَقُلْنَا أَخْرِجِى الْكِتَابَ . فَقَالَتْ مَا مَعِى مِنْ كِتَابٍ . فَقُلْنَا لَتُخْرِجِنَّ الْكِتَابَ أَوْ لَنُلْقِيَنَّ الثِّيَابَ . فَأَخْرَجَتْهُ مِنْ عِقَاصِهَا ، فَأَتَيْنَا بِهِ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ، فَإِذَا فِيهِ مِنْ حَاطِبِ بْنِ أَبِى بَلْتَعَةَ إِلَى أُنَاسٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ مِنْ أَهْلِ مَكَّةَ ، يُخْبِرُهُمْ بِبَعْضِ أَمْرِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « يَا حَاطِبُ ، مَا هَذَا » . قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ ، لاَ تَعْجَلْ عَلَىَّ ، إِنِّى كُنْتُ امْرَأً مُلْصَقًا فِى قُرَيْشٍ ، وَلَمْ أَكُنْ مِنْ أَنْفُسِهَا ، وَكَانَ مَنْ مَعَكَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ لَهُمْ قَرَابَاتٌ بِمَكَّةَ ، يَحْمُونَ بِهَا أَهْلِيهِمْ وَأَمْوَالَهُمْ ، فَأَحْبَبْتُ إِذْ فَاتَنِى ذَلِكَ مِنَ النَّسَبِ فِيهِمْ أَنْ أَتَّخِذَ عِنْدَهُمْ يَدًا يَحْمُونَ بِهَا قَرَابَتِى ، وَمَا فَعَلْتُ كُفْرًا وَلاَ ارْتِدَادًا وَلاَ رِضًا بِالْكُفْرِ بَعْدَ الإِسْلاَمِ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « لَقَدْ صَدَقَكُمْ » . قَالَ عُمَرُ يَا رَسُولَ اللَّهِ دَعْنِى أَضْرِبْ عُنُقَ هَذَا الْمُنَافِقِ . قَالَ « إِنَّهُ قَدْ شَهِدَ بَدْرًا ، وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ اللَّهَ أَنْ يَكُونَ قَدِ اطَّلَعَ عَلَى أَهْلِ بَدْرٍ فَقَالَ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ ، فَقَدْ غَفَرْتُ لَكُمْ » . قَالَ سُفْيَانُ وَأَىُّ إِسْنَادٍ هَذَا .
Tercemesi:
Bize Ali b. Abdullah, ona Süfyan (b. Uyeyne el-Hilâlî), ona Amr b. Dinar - Ben (Süfyan b. Uyeyne) bu hadisi ondan (Amr b. Dinar'dan) iki defa işittim -, ona Hasan b. Muhammed, ona Ubeydullah b. Ebu Rafi' ona da Ali (b. Ebu Talib) (ra) şöyle rivayet etmiştir:
Hz. Peygamber (sav) beni, Zübeyr (b. el-Avvam) ve Mikdad b. el-Esved gönderdi ve dedi ki: 'Ravzatu Hâh'a doğru yola çıkın. Orada bir taht-ı revan üzerinde bir kadın, ve o kadında bir mektup var. Gidin o mektubu ondan alın.' Biz de atlarımızı Ravza'ya varana kadar sürdük. Tahtı-revandaki kadına vardığımızda ona mektubu çıkarmasını söyledik. Kadın şöyle dedi: ben de mektup namına bir şey yok. Bunun üzerine biz kadına şöyle dedik: Ya mektubu çıkarırsın yahut örtünü biz çıkarır (ve mektubun sende olmadığından emin oluruz). Bunun üzerine kadın (mektubu) örgülü saçlarının arasından çıkardı ve mektubu hemen Hz. Peygamber'e (sav) ulaştırdık. Mektub Hâtib b. Ebu Belte'a'dan Mekke'deki bazı müşriklere, Hz. Peygamber (sav) hakkında bilgi içeren, bir yazı barındırıyordu. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) "Ey Hatib, bu nedir?" dedi. (Hatib) şöyle cevap verdi: 'Ya Rasulullah (sav), hemen acele karar verme hakkımda. Ben Kureyş'e sığınan birisiydim, aslen Kureyşli değilim. Senin yanındaki muhacirlerin ise Mekke'de ailelerini ve mallarını koruyacak akrabalıkları var. Ben de bu akrabalık bağımın eksikliğini, onların bana duyacakları bir minnet borcu ile telafi etmek istedim ki yakınlarımı korusunlar. Ben bunu asla küfre düştüğümden, dinden döndüğümden yahut İslam'dan sonra küfre razı olduğumdan yapmış değilim.' Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu: "Size doğruyu söylüyor". Ömer (b. el-Hattab) "Ya Rasulallah (sav), bırak ki şu münafığın boynunu vurayım" deyince Hz. Peygamber (sav) buyurdu: " O (Hatib b. Belte'a) Bedir (gazvesine) katıldı. Sen nereden biliyorsun (onun ölümü hak ettiğini) ki Allah'ın (cc) Bedir gazvesine katılanları görüp onlara şöyle seslendiği umulur: "Dilediğinizi yapın, zira ben sizin günahlarınızı affettim".
Süfyan (b. Uyeyne) şöyle dedi: Bu nasıl bir isnaddır ki( ravilerinin kıymetine ve isnadın kuvvettine şaşmamak elde değildir).
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Cihâd ve's-Siyer 141, 1/795
Senetler:
1. Ebu Hasan Ali b. Ebu Talib el-Hâşimî (Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. ibn Ebu Râfi' Ubeydullah b. Eslem el-Medeni (Ubeydullah b. Eslem)
3. Ebu Muhammed Hasan b. Muhammed el-Haşimî (Hasan b. Muhammed b. Hanefiyye)
4. Amr b. Dinar el-Cümahî (Amr b. Dinar)
5. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
6. Ebu Hasan Ali b. el-Medînî (Ali b. Abdullah b. Cafer b. Necîh)
Konular:
Hz. Peygamber, bilgi kaynakları
Niyet, ameller niyetlere göre değerlendirilir
Yargı, casusluk, yapanın öldürülmesi vs.