حَدَّثَنَا عُبَيْدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ عَنْ هِشَامٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - قَالَتْ مَا غِرْتُ عَلَى امْرَأَةٍ مَا غِرْتُ عَلَى خَدِيجَةَ ، وَلَقَدْ أَمَرَهُ رَبُّهُ أَنْ يُبَشِّرَهَا بِبَيْتٍ فِى الْجَنَّةِ .

Bana Übeyd b. İsmail, ona Ebu Usame, ona Hişâm, ona babası (Urve b. Zübeyir), ona da Âişe (r.anha) şöyle demiştir:

Ben, Peygamber'in (sav) hanımlarından hiçbi­risini Hatice kadar kıskanmadım. Rabbi, Hz. Peygamber'e (sav), Hatice'ye, cennette bir evi olduğunu müjdelemesini emretmiştir.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tevhid 32, 2/765