حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مَيْمُونٍ الرَّقِّىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ يُوسُفَ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ يَحْيَى بْنِ وَثَّابٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم:
" الْمُؤْمِنُ الَّذِى يُخَالِطُ النَّاسَ وَيَصْبِرُ عَلَى أَذَاهُمْ أَعْظَمُ أَجْرًا مِنَ الْمُؤْمِنِ الَّذِى الْمُؤْمِنُ الَّذِىالْمُؤْمِنُ الَّذِى يُخَالِطُ النَّاسَ وَيَصْبِرُ عَلَى أَذَاهُمْ أَعْظَمُ أَجْرًا."

Bize Ali b. Meymun er-Rakkî, ona Abdülvahid b. Salih, ona İshak b. Yusuf, ona A'meş (Süleyman b. Mihran), ona Yahya b. Vessâb, ona da (Abdullah) b. Ömer'in rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"İnsanların arasına karışıp onların eziyetlerine sabreden mümin kimsenin sevabı, insanların arasına girmeyen ve onların eziyetlerine sabretmeyen müminin sevabından daha fazladır."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Fiten 23, /651