حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ هِشَامٍ قَالَ أَخْبَرَنِى أَبِى عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ وَأُمَّ سَلَمَةَ ذَكَرَتَا كَنِيسَةً رَأَيْنَهَا بِالْحَبَشَةِ فِيهَا تَصَاوِيرُ ، فَذَكَرَتَا لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ:
"إِنَّ أُولَئِكَ إِذَا كَانَ فِيهِمُ الرَّجُلُ الصَّالِحُ فَمَاتَ بَنَوْا عَلَى قَبْرِهِ مَسْجِدًا ، وَصَوَّرُوا فِيهِ تِلْكَ الصُّوَرَ ، فَأُولَئِكَ شِرَارُ الْخَلْقِ عِنْدَ اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ "

Bize Muhammed b. Müsennâ, ona Yahya, ona Hişam, ona babası (Urve b. Zübeyr), ona Âişe’nin rivayet ettiğine göre Ümmü Habibe ile Ümmü Seleme kendisine Habeşistan’da gördükleri ve içinde çeşitli suretler bulunan bir kiliseden söz ettiler. Sonra Nebiye (sav) bundan söz edince, o şöyle buyurdu:
"Bunlar, aralarında bulunan salih bir kişi öldü mü, onun kabri üzerine bir mescit inşa ederler ve o mescidin içine de o suretleri yaparlardı. Şüphesiz onlar, kıyamet gününde Allah nezdinde, yaratılmışların en kötüleridirler."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Salât 48, 1/281